१० मंसिर २०८१ सोमबार
image/svg+xml

साधारण मान्छे असाधारण जीवन

वाङ्मय शताब्दी पुरुष सत्यमोहन जोशी बहुआयामिक व्यक्तित्व हुन् भन्ने तथ्यलाई उनकै बहुआयामिक कर्म र कृतिहरूले पुष्टि गरिसकेका छन्।

सगरमाथा आरोहीसँग आधार शिविरमा

सगरमाथा आरोहण गर्नेहरू हिँड्ने बाटो पनि यही रहेछ। अहिले देखिएको आइसफलमाथि हिमालबाट हिमनदी बग्दै आएर ‘बेसक्याम्प’ मा जमेको त्यही थुप्रो हो

घुम्ती कविगोष्ठी नेपालकाे १४१ औं शृङ्खला

घुम्ती कविगोष्ठी नेपालको १४१ औं शृङ्खलाको कवितावाचन यात्री पुस्तकालय कपन, खरीबोटमा भएको थियो।

जीवनमा पहिलोचोटि पर्यटकसँग जहाज चढ्दा

काजी र म प्राय थर्डपोल टे«किङ अफिसमा बसिरहेका हुन्थ्यौ। १० अप्रिल १९९५ का दिन पनि रणबहादुर खत्री (काजी) र म अफिसमै थियांै। उनलाई सबैले काजी नै भनेर बोलाइने गरिन्थ्यो। यहाँ पनि काजी नै भनेर उल्लेख गरिएको छ।

एक सूर्य

‘बाबु! अठार वर्ष भइसक्यौ। अब यो व्यापारको जिम्मेवारी बोक्न थाल। सिक्दै जाऊ। गर्लफ्रेन्डमा त्यसरी पैसा नसक। मैले ठूलो मेहनत र बुद्धिले सिर्जिएको सम्पत्ति हो।’

एक्लै सुनसानमा आँसु बगाउँ कति!

एक्लै सुनसानमा आँसु बगाउँ कति, खिसिक्क हाँसिदिन्छु खुशी खोजेर, लिएर चिन्ता मुटु मात्र जलाउँ कति,एक्लै म रमाइदिन्छु मुसुक्क हाँसेर।

विमानस्थल झरेको काठको बाकससँग पनि कर असुल्ने तानाबाना छन् सरकारसँग!

राहदानी बनाउने कारखाना छन् सरकारसँग, रेमिट्यान्स कुम्ल्याउने बहाना छन् सरकारसँग। विमानस्थल झरेको काठको बाकसँग पनि,कर असुल्ने तानाबाना छन् सरकारसँग।

बाटो

तर, महाशय, धेरै फरक रहेछ, तिम्रो मेरो बाटो र कदम किनभने तिमी खोला र माटो बेच्दै देश खाँदै मैले खनेको बाटो हिंड्दा रहेछौ। म भने पसीना पिउँदै आफ्नो बाटो आफैं खनेर हिंड्दै छु।

जेल पर्न नपाई छुटाउने नेता छन् केही पिर छैन!

बचाउनेहरू यता छन्, त्यता छन् केही पिर छैन,लाठो हान्ने, मुड्की बटार्ने केटा छन् केही पिर छैन। जति पाप गरे पनि पापी किन सच्चिन खोज्थ्यो र! जेल पर्न नपाई छुटाउने नेता छन् केही पिर छैन।

हराएको साने

सानेले घर छोड्दा धुम्मिएर दिउँसो घुर्मैलो देखिन्थ्यो। निभेका जस्तो उज्यालोले खडेरीबाट फर्केका तुवाँलोका ताँतीहरू, जवानी बतासका झोक्कासँग दौडिरहेका थियो।

अक्षरको एम्बुसमा: दुर्घटित पात्र

के तिमीलाई थाहा छ! तिम्रै कलमको प्रहारले म शुष्क बनेकी हुँ, पढ्दै नपढी मेरो हृदयलाई तिम्रो कवित्वले मैले तिर्नै नसक्ने प्रेमको मूल्य माग्यो।

सरकारलाई राजस्व ब्वाँसालाई गोठ दिनु उस्तैउस्तै!

दुश्मनलाई ओंठ र मगन्तेलाई कोट दिनु उस्तैउस्तै, लुटेरालाई नोट तथा नेतालाई भोट दिनु उस्तैउस्तै। गएपछि गयोगयो फर्केर आउला फेरि नसोचे हुन्छ,सरकारलाई राजस्व ब्वाँसालाई गोठ दिनु उस्तैउस्तै।

शीर्षक, लेखका वा ट्यागमा खोज्नुहोस्