साधारण मान्छे असाधारण जीवन
वाङ्मय शताब्दी पुरुष सत्यमोहन जोशी बहुआयामिक व्यक्तित्व हुन् भन्ने तथ्यलाई उनकै बहुआयामिक कर्म र कृतिहरूले पुष्टि गरिसकेका छन्।
वाङ्मय शताब्दी पुरुष सत्यमोहन जोशी बहुआयामिक व्यक्तित्व हुन् भन्ने तथ्यलाई उनकै बहुआयामिक कर्म र कृतिहरूले पुष्टि गरिसकेका छन्।
सगरमाथा आरोहण गर्नेहरू हिँड्ने बाटो पनि यही रहेछ। अहिले देखिएको आइसफलमाथि हिमालबाट हिमनदी बग्दै आएर ‘बेसक्याम्प’ मा जमेको त्यही थुप्रो हो
प्रत्येक साता गाउँको चोकमा केटाकेटी जम्मा पारिन्थ्यो । यी सबै नियम पूरा गर्नेले कापी कलम पाउँथे ।
घुम्ती कविगोष्ठी नेपालको १४१ औं शृङ्खलाको कवितावाचन यात्री पुस्तकालय कपन, खरीबोटमा भएको थियो।
काजी र म प्राय थर्डपोल टे«किङ अफिसमा बसिरहेका हुन्थ्यौ। १० अप्रिल १९९५ का दिन पनि रणबहादुर खत्री (काजी) र म अफिसमै थियांै। उनलाई सबैले काजी नै भनेर बोलाइने गरिन्थ्यो। यहाँ पनि काजी नै भनेर उल्लेख गरिएको छ।
एक्लै सुनसानमा आँसु बगाउँ कति, खिसिक्क हाँसिदिन्छु खुशी खोजेर, लिएर चिन्ता मुटु मात्र जलाउँ कति,एक्लै म रमाइदिन्छु मुसुक्क हाँसेर।
खड्काको हराएको निद्रा कवितासङ्ग्रहमा भएका कविताहरूले कतै न कतै राजनीतिक पक्ष छोएको छ।
राहदानी बनाउने कारखाना छन् सरकारसँग, रेमिट्यान्स कुम्ल्याउने बहाना छन् सरकारसँग। विमानस्थल झरेको काठको बाकसँग पनि,कर असुल्ने तानाबाना छन् सरकारसँग।
साहित्य चौतारी झापाले राष्ट्रकवि माधवप्रसाद घिमिरेलाई सम्झेकाे छ।
बचाउनेहरू यता छन्, त्यता छन् केही पिर छैन,लाठो हान्ने, मुड्की बटार्ने केटा छन् केही पिर छैन। जति पाप गरे पनि पापी किन सच्चिन खोज्थ्यो र! जेल पर्न नपाई छुटाउने नेता छन् केही पिर छैन।
सानेले घर छोड्दा धुम्मिएर दिउँसो घुर्मैलो देखिन्थ्यो। निभेका जस्तो उज्यालोले खडेरीबाट फर्केका तुवाँलोका ताँतीहरू, जवानी बतासका झोक्कासँग दौडिरहेका थियो।
के तिमीलाई थाहा छ! तिम्रै कलमको प्रहारले म शुष्क बनेकी हुँ, पढ्दै नपढी मेरो हृदयलाई तिम्रो कवित्वले मैले तिर्नै नसक्ने प्रेमको मूल्य माग्यो।
दुश्मनलाई ओंठ र मगन्तेलाई कोट दिनु उस्तैउस्तै, लुटेरालाई नोट तथा नेतालाई भोट दिनु उस्तैउस्तै। गएपछि गयोगयो फर्केर आउला फेरि नसोचे हुन्छ,सरकारलाई राजस्व ब्वाँसालाई गोठ दिनु उस्तैउस्तै।