७ मंसिर २०८१ शुक्रबार
image/svg+xml
lata kc
लता केसी


लता केसीका लेखहरु :

फरक विषय र शैलीमा लेखिएकाे ‘अविश्रान्त’ लघुकथासङ्ग्रह

डा.कुसुमाकर शर्मा लघुकथाका कुशल विश्लेषक पनि हुन्। लघुकथाको क्षेत्रमा उनको लगाव निकै प्रशंसनीय देखिन्छ।

संवाद

एकपटक म घुम्दै एउटा पार्कमा पुगेँ। भानुभक्त र मोतीरामको सालिकलाई सँगै देखेँ। उनीहरू कुरा गरेको खुसुरफुसुर आवाज सुनेँ। मेरा कान ठाडा भए।

गुरुमन्त्र

गुरुलाई अङ्कमाल गरेर उसले भन्यो, गुरुको निर्देशनअनुसार नै मैले लगन र साधनालाई मित्र बनाएँ अनि आज यो स्थानमा उभिन सफल भएको हुँ।’

बुझाइ

आमा! एकछिन आएर आमाको अनुहार चाट्ने छोरी के काम? सधैं खट्ने बुहारीलाई माया गरे पो सुख हुन्छ।”

अठोट

हिजोआज मानव एकलकाँटे र घमण्डी हुँदै जाँदै छ। सबैलाई जान्ने र ठूलो हुनुपर्ने रोग लागेको छ। साधना र त्यागबिना सबै नायक बन्न खोज्दै छन्।

लघुकथाकार मधिकर्मीको ओरालोको सिलसिला

मधिकर्मीका लघुकथा आँखाले पढ्ने होइन, दिमागले पढ्नुपर्ने रहेछ अनि मात्र लघुकथाको स्वाद चाख्न सकिने रहेछ भन्ने लाग्यो।

विभेदना

बाघले भन्यो, ‘हामी त जनावर हौं। यो लोकतान्त्रिक जंगलमा मान्छे जस्तो जातीय विभेद र असमानताको कुरा गर्न मिल्छ र?’

नियत

निस्किने बेलामा उसको नयाँ किताब मलाई थमाउँदै भन्यो, ‘प्रकाशन गर्न ८० हजार रूपैयाँ लाग्यो यार! मूल्य त उठाउनै पर्‍यो।’

तेजस्विनी सदन र पाठकीय दृष्टि

सुचित्रा एकराजप्रति प्रेम दर्शाउँछिन् तर सिमरिकाको प्रेममा ऊ अन्धो छ। भव्य र आलिशन महलभित्रका पात्रहरूको मनोविज्ञान र यौन उत्कण्ठालाई उपन्यासले खोतलेको छ।

कथाकार प्राडा कपिल लामिछानेकाे अणिमा कृतिप्रति पाठकीय नजर

कास्की जिल्लामा जन्मिएर भैरहवालाई कर्मथलो बनाउँदै आउनुभएका प्राडा कपिलदेव लामिछाने नेपाली भाषा र साहित्यको सगरमा चिनाइरहनुपर्ने नाम होइन।

डा. श्रेष्ठकाे बोकाको खुसी लघुकथासंग्रहमाथि पाठकीय दृष्टि

बोकाको खुसीभित्र समेटिएका अधिकांश लघुकथाले नेपाली सामाजिक परिवेश बोलेका छन्। नेपालको राजनीति र नेता चरित्रलाई घोचेका छन्। मानवीय संवेदना र मनोविज्ञानलाई उनिएका छन्।

दोषी

दाइले बारम्बार सम्झाइरहन्थे, ‘तीललाई पहाड बनाएर प्रस्तुत हुने बानी राम्रो होइन नि, भाइ! चूप लागेर बस्दा कतिपय कुरा आफैं सेलाउँछ।’

पाठकीय दृष्टिमा बोकाको खुसी

मान्छे अजम्बरी छैन, एक दिन ऊ कसरी कहाँ मर्नुपर्ने हो कुनै ठेगान छैन तर बोका मन्दिरमा देवताको अघिल्तिर प्राण त्याग्न पाउने अवस्थामा खुसी भएको भाव मार्मिक ढंगबाट लेखिएको छ। सर्जकले बोका पात्रको माध्यमबाट प्रस्तुत गरेको चिन्तन र तर्कलाई सलाम!

निर्माण

बाबाले शान दिएर भन्नुभयो, ‘तँ मेरो सपूत होस् बाबु, लाछी कुरा गर्नेलाई त खै म के भनूँ? तर, अरूले बनाइदिएको घरमा रङरोगन गरेर बस्न पनि जान्नुपर्दछ’ भनेर बुझेस् है!

शीर्षक, लेखका वा ट्यागमा खोज्नुहोस्