३ आश्विन २०८१ बिहीबार
image/svg+xml

खण्डहरको जराबाट

समय रहेसम्म हरियो पलाउनु नै छ, टुसाउनु र लहराउनु नै छ, लत्रिए पनि तङ्ग्रिएर उठ्नु नै छ,भाँच्चिए पनि सरिरहन्छ लालुपाते।

गेस्टहाउस

आमाले हाँस्दै भन्नुभयो-ए सॉंच्चि, तिमीलाई त थाहा पनि छैन नि। हेर न अब तिम्रो बिहे पनि भइहाल्यो, हामीलाई पनि साथी हुन्छ, कोठा पनि खाली किन राख्नु भनेर तिम्रो कोठा त हामीले भाडामा पो लगाइदियौं त छोरी।

हात दिई तानेझैं गर्नेले पछार्न पनि सक्छ!

हात दिई तानेझैं गर्नेले पछार्न पनि सक्छ,धेरै कला जानेकोले कुरा बटार्न पनि सक्छ। अन्धभक्त भई विश्वासमा नपर्नुस् कसैको, विश्वासको नाम दिई अन्धकारमा लघार्न पनि सक्छ।

साहित्यकार रेणुका भट्टराईको ‘मञ्जरी’ खण्डकाव्यको लोकार्पण

झ्याउरे छन्दलय कविता लेखनकी अभियन्ता पत्रकार तथा साहित्यकार रेणुका भट्टराईको ‘मञ्जरी’ खण्डकाव्यको दोस्रो संस्करण लोकार्पण तथा सिर्जना वाचन कार्यक्रम सम्पन्न भएको छ।

स्वार्थ

आमा, छोरा दुवैलाई पालैपालो विधि पुर्‍याएर पुजा गरे। पेटभरि खान दिए। रित पुगिसकेपछि सानुलाई भने, ‘जा बाबु, यिनलाई सानो चौरसम्म पुर्‍याएर आ।’

शीर्षक, लेखका वा ट्यागमा खोज्नुहोस्