रात र दिन भन्दैनौ तिमी एकतमास वार्डहरूमा कुदिरहन्छौ के जाडो के गर्मी सर्वदा फुलिरहन्छौ अस्पतालका साँगुरा वार्डहरूमा तिमी मायालु सेता कमलको फूल कहाँ छ तिमीलाई आराम कहाँ छ तिमीलाई समय आकाशको लम्बाइ ताराहहरूको गोलाइ आँखा तन्काई तन्काई नापिरहन ?
अचेल गाउँमा गाउँ छैन, सहर पसेको छ। तराई झरेको छ।मुग्लान तरेको छ। खेतमा खमार खला छैन।
हरप्रहर कहरले भरिएको छ अभाव चुलिएको छ आशा बिथोलिएको छ एक अँगालो झुल्के घाम हेनेॅ सपनाकहरको अघिल्तिर लम्पसार छ
सानो छिँडीको चिया पसलसानो छानो भएको घरजहाँ उनी पकाउँछिन् र बेच्छिन्–चिया, मालपुवा, अन्डा र अरु के के।
मैले तिम्रो खुसीमासास फेर्न पनि सकिनँमलाई यो भूमिमा तिम्रो अहंकार बोकेको अनुहार हेरेर बाँचिरहन पनि मन लागेन।
सिञ्चेका पसिना बगे भलसँगै टारी र मैदानका। फल्छन् खै कसरी बिना जमिनमा बाला झुली धानका।
चेलीको जिन्दगी आधामात्रै आफ्नो हुँदो रहेछ. आधा जिन्दगीमा हक जमाउने त अरुनै हुन्छन्।
तर आज एक निद्रा बढी के सुतेथेँ, छिमेकीले उखेलेर फ्यालिदिएको सीमास्तम्भ झैँ विवश हुनपुगेको छु।
डान्सबार होस् या कुनै सामान्य भट्टी हरेक ठाउँमा तिमी हुन्छौ । कहिले कवावमा, कहिले भुटनमा कहिले सेकुवामा, कहिले ब्वाइलमा।
झरीले रुझाउँदा मलाई चुकचुकाउँछौ तिमीहरु र सम्झाउँछौ आफ्ना नानीहरुलाई: त्यो दुखीयारी मनुवा भिजेजस्तै भिज्नु हुँदैन।
हाम्रा प्यारा भाइबैनी ऐले कता गए नि, पींपीं बाजा बजाउँछन् खेल्ने कुरा सजाउँछन् हाम्रा प्यारा बैनीभाइ खुसी भए नाना पाई ककनन पढ्दछन् सानो साइकल चढ्दछन् हटहट घोडा गरेर काँधमाथि चढेर भाइबैनी रमाउँछन् हाम्रो कपाल चलाउँछन् ।
शैली थिएटरको आयोजनामा गत बैशाखबाट संचालन गरिएको विश्व बाल कविता महोत्सवको नतिजा प्रकाशित भएको छ । विश्व भरिबाट बालबालिकाको कविता आह्वान गरि पहिलो पटक भर्चुअल कविता महोत्सव आयोजना गरेको शैलीले झण्डै तीन महिनामा नतिजा प्रकाशन गरेक हो । कबिहरु महेश पौड्याल, निलम कार्की निहारिका र शकुन्तला जोशीको निर्णायक समुहले कवितालाई मुल्यांकन गरेका थिए ।
 prem rai parixit o-480x320.jpg)
