दुई डुंगाको सफर यता न उता
सानैदेखि सुन्दै आएको, सिक्दै आएको कुरा हो - दुई वटा डुंगामा टेकेर नदी तरिँदैन। बरु लडिन्छ, दुर्घटनामा परिन्छ। हलचल नै हुन नसक्ने अवस्था पनि हुन सक्छ।

सानैदेखि सुन्दै आएको, सिक्दै आएको कुरा हो - दुई वटा डुंगामा टेकेर नदी तरिँदैन। बरु लडिन्छ, दुर्घटनामा परिन्छ। हलचल नै हुन नसक्ने अवस्था पनि हुन सक्छ।
कति अन्योन्याश्रित सम्बन्ध मन र मानिसबीच। सजावटको एक्वेरियमका बन्दी माछाले महासागर चाहर्न चाहेझैँ।
सकारात्मक खोजको उत्तर सकारात्मक नै दिन्छ यसले। नकारात्मक प्रश्नको उत्तर नकारात्मक नै। जस्तालाई तस्तै।
स्वास्थ्य तथा जनसङ्ख्या मन्त्रालयले सुर्तीजन्य पदार्थको अगाडि र पछाडि शतप्रतिशत घातक चित्र राख्ने निर्णयमा उद्योग, वाणिज्य तथा आपूर्ति मन्त्रालयले पुनरावलोकन गर्न आग्रह गरेको छ।
दुई खन्चुवाको वार्तालाप सुन्नेहरू बिच हाँस्यो चल्यो तर यो हाँसो अग्रगमनको बत्ती निभ्नु अगाडिको हाँसो थियो।
ऊ कठघराबाटै अझ जोडले करायो, ‘श्रीमान्! अब कसैले पनि निः शुल्क बोल्न नपाइने फैसला होस्।’
कार्यक्रमको मध्यतिर लञ्च थियो। लञ्चको लाइनमा बसेकाहरूमध्येको एक सहभागीले भन्यो, ‘यसरी तारे होटलमा कार्यक्रम गरेर कसरी देश बन्छ?’
वैराग, नैराश्य, वेदना, पीडा, दुःख मात्र हैन, यी शब्दभित्र सुकिलो वस्त्रमा सजिएका नग्न मानिसहरू लक्षित गहिरो व्यङ्ग वाण तेस्र्याइएको देख्छु म त।
मलाई बाल्यकालमा आफ्ना साथीले ललिपप खाएर देखाउँदा जाग्ने इष्र्या मेटाउन बाउ आमासित ढिपी कसेर उसको भन्दा राम्रो चकलेट खाएर देखाएको सम्झना आउँछ।
एक आमनेपालीको सपना के हुन सक्छ? राम्रो, सुखद, हाँसो, खुसी, नाचगान, धनधान्य...। सपना जे देखेको भए पनि विपनामा वास्तविक धरातल फरक हुन सक्छ। सपना सपनै हो, विपना विपनै।
देशको अवस्था देखेर कहिलेकाहीँ त दिक्क लागेर आउँछ। के गर्ने? आफूले केही गर्न सक्ने होइन। केही गरुँ भने क्षमता/दक्षताको नाउँमा आफूसित फुट्या कौडी छैन। दिमागमा बुद्धि छैन।
यसैसाता जनवरी २८ का दिन बिहारको राजधानी पटनास्थित राजभवनमा नितिशकुमारले तेस्रोपटक मुख्यमन्त्री पदको सपथ ग्रहण गरे। २०२० मा सम्पन्न १७औँ विधान सभाको पाँच वर्षे कार्यकालमा तेस्रो भए पनि उनको उनले नवौँ पटक मुख्यमन्त्रीको सपथ लिएका हुन्।
