हाइकिङले चिनाएको माटो
पहिलो र दोस्रो मनबिच वैचारिक द्वन्द्व भयो। घुम्न पाउँदा प्रफुल्ल हुने मनुवा न परेँ म।
पहिलो र दोस्रो मनबिच वैचारिक द्वन्द्व भयो। घुम्न पाउँदा प्रफुल्ल हुने मनुवा न परेँ म।
विदेशी नव जोडी पाहुना लिएर पूर्ण प्रकृतिको चास्नी चखाउन गुड्दै छु। हिँड्दैछु ऋषिहरूको तपोभूमि देखाउन।
नेपाल ओइरिएका चिनियाँ पर्यटकबिच यस्तै संवाद मनग्य सुनिन्छ यतिबेला ठाउँठाउँमा। अन्नपूर्ण पदमार्गको क्रममा हुपेई प्रान्तबाहेक सिचुआन, सानसी, सानतोङ हेइनानलगायतका प्रान्तबाट आएका सयौं संख्याका चिनियाँ पर्यटक भेटिए।
प्रकृति खुलेर मुस्कुराउने शारदीय यामको मादक मौसम छ। उमंग, उल्लास र उत्साह मौलाउँदै फिरन्तेहरूको लामो लस्कर डोरिएको छ, मनास्लु संरक्षण क्षेत्रको पदमार्गमा।
अन्नपूर्ण आधारशिविरको विशेषता भनेको चारैतिर मज्जाले मुस्कुराइरहने दर्जनभन्दा बढी विशाल हिमचुचुराहरू हुनु र ती अद्भुत आनन्द दिलाउने हिमचुचुराहरूबीच आफैंलाई आनन्दमा हराउने दुर्लभ अवसर मिल्नु हो।
तेङबोचेबाट देबोचेसम्म नै बोटबिरुवाका बगैंचा भएर गएको छ हाम्रो हिँड्ने बाटो।
तेङबुचे नपुग्दै हाम्रो सत्कारमा कोङदे रि हिमाल नजिकिन्छ। सँगसँगै पाहुनाको स्वागतमा फूलमाला लिएर पञ्चकन्या उभिए जसरी सगरमाथा, थामसेर्कु, ल्होत्से र आमाडब्लम हिमालहरू लाइनबद्ध हुन्छन्, जो हिजोसम्म हामीसँग लजाएर नाकमुख छोपीकन ओझेलिएका थिए।
पदयात्रा र पर्वतारोहणका लागि नेपाल विश्वकै चर्चित गन्तव्यमा पर्छ। नेपाली पहाड पर्वतमा सहासिक, रोमाञ्चक र अलौकिक यात्राको भरपुर आनन्द लिन सकिन्छ।
यतिबेला घोरेपानी–ताडापानी, घान्द्रुक–धम्पुसलगायत अन्नपूर्ण क्षेत्रका वनैभरि थरीथरी रङका लालीगुराँस बेसरी फुलेका छन्।
अजङको पहाड कठोर र डरलाग्दो पनि छ तर यसले जडीबुटीजन्य बोटबिरुवाको निक्खर मुलायम हरियो बर्को पो ओढिरहेको छ। जति हेरे पनि हेरिरहूँ लाग्ने हरियालीबाट आँखालाई अथाह आराम र शीतलता मिलिरहेछ।