गीत नबुझे पनि धुन झन् रमाइलो लाग्छ!
गुनभन्दा तिम्रो बैगुन झन रमाइलो लाग्छ, एकान्तमा जब तिमी र म मात्र हुन्छौं प्रिय, घामभन्दा मलाई जून झन् रमाइलो लाग्छ।
गुनभन्दा तिम्रो बैगुन झन रमाइलो लाग्छ, एकान्तमा जब तिमी र म मात्र हुन्छौं प्रिय, घामभन्दा मलाई जून झन् रमाइलो लाग्छ।
सोच उहीँ नहोस् मति, गति फेरियोस्,नियत बदलियोस्, नियति फेरियोस्। केही त नयाँ हुनै पर्छ नयाँ वर्षमा, पात्र नफेरिए पनि प्रवृत्ति फेरियोस्।
भूईं मान्छेका विचार पनि चासो बन्छ कहिलेकाहीँ, यथार्थ ओकल्यो तर रूञ्चे हाँसो बन्छ कहिलेकाहीँ। आफू र आफ्ना पनि सधैं अनुकूल हुँदैनन् महाशय, आफ्नो बोली आफैंलाई गलपासो बन्छ कहिलेकाहीँ।
बन्दा बन्दैको पुल नै ढल्छ,मन्त्रीकै गाडी सडकमा जल्छ। त्यही हो शान्ति क्षेत्र मेरो देश, जहाँ बेलाबखत गोली चल्छ।
सिक्का उहीं हो कहिले टिला हुन्छ कहिले भेटी हुन्छ, तर्किदै भाग्नुपर्नेसँग कहिलेकाही भेट्न मरिमेटी हुन्छ। परिवर्तन शाश्वत सत्य हो रोकिन्न, छेकिन्न चलिरहन्छ, उहीं मान्छे, तर कहिले डेरावाल कहिले घरबेटी हुन्छ।
अँगालो मारिदेऊ छोएर के गर्नु, चुम्बनको चोट हो धोएर के गर्नु। हाँस, हँसाऊ जीवन छोटो नै छ, आत्माको व्यथामा रोएर के गर्नु।
कहिले क्रिसमस लोसार, कहिले बकर आउँछ, कतै माघे, कतै माघी अनि कतै मकर आउँछ। महँगीको हिसाब नगरौं, नेटो काटिसक्यो,कहाँ हजारले घिउ,चाकु,तरूल,सख्खर आउँछ।
नटिपी फूल, माला गाँस्न पनि त सकिंदैन, अरू रूवाई आफू हाँस्न पनि त सकिंदैन। ऐंजेरू पाल्न त कस्लाई मन हुँदो हो र! चाहँदैमा एकैचोटि मास्न पनि त सकिंदैन।
नराम्रा काम सबै राती हुँदैनन्,मीठो बोल्ने सबै जाती हुँदैनन्। फूलको बोटमा पनि काँडा हुन्छ,अँगालो मार्ने सबै साथी हुँदैनन्।
उर्लिदैमा खहरे त्यो कोशी हुँदैन, आरोप लाउँदैमा कोही दोषी हुँदैन। मातेको त एउटा बहाना मात्र हो,पिउँदैमा थोरै कोही बेहोसी हुँदैन।
साहुबाट बाउआमाले ऋण लिएपछि,सूचीकारले घरमै आई लुगा सिएपछि। संसारकै धनी जस्तो लाग्थ्यो दशैंमा, दक्षिणामा मामाले नयाँ पैसा दिएपछि।
उत्प्रेरक नभए जोस् आउँदैन, विरोधी नभई होस् आउँदैन। काम गर्ने हो कर्तव्य सम्झेर, काम नै नगरे दोष आउँदैन।
सक्नेलाई मैदान नसक्नेलाई डिलैडिल छ शहरमा,जोडिएको घरआँगन तर फाटेको दिल छ शहरमा। सारा सम्बन्धहरू स्वार्थको भुमरीमा मडारिरहन्छन्,कसैलाई ऐसआराम कसैलाई मुस्किल छ शहरमा।
चुपचाप बसौं नामर्द भन्छन्,केही गर्न खोज्यो आँखा तर्छन्। को आफ्नो,को पराई भनौं खै! बाटोभरि खिलै खिल छर्छन्।
जनता गरिबीको सिक्रीमा हुन्छन्,नेता नेतृत्व निष्फिक्रीमा हुन्छन्। हुँदैछ बालक र वृद्धको देश मेरो,जहाँ युवा विदेश बिक्रीमा हुन्छन्।