आगो उमारेर पाइतालामा
अभाव चरमचरम टेक्ने
यो तनको मन र धोको
आखिर पूरा गर्ने
यिनै त हुन्- बाटो
जसलाई म सप्रेम उठाउँछु
र काँधमा बोक्छु
ससम्मान!
मलाई निद्रा लाग्दैन
यदि कुनै दिन हिंडिन भने बाटो
मलाई भोक लाग्दैन
यदि कुनै दिन हिंडिन भने बाटो
म सरासर बाँच्न सक्दिनँ
यदि कुनै दिन हिंडिन भने
मेरो शरीरमा रगत र पसीना सिन्चित हुन
हिंडिरहनुपर्छ म!
तर, महाशय,
धेरै फरक रहेछ
तिम्रो मेरो बाटो र कदम
किनभने,
तिमी खोला र माटो बेच्दै देश खाँदै
मैले खनेको बाटो हिंड्दा रहेछौ
म भने पसीना पिउँदै
आफ्नो बाटो आफैं खनेर हिंड्दै छु।
प्रकाशित: २ भाद्र २०८१ ०८:०१ आइतबार
