भ्रष्टाचार, कालोबजारी, बलात्कार, तस्करी हरेक अभियोगमा मुछिएका र हरेकपल्ट उनले नंग्याएका नेताज्यू पो रहेछन्। दुवैका आँखा चार भए। मन्दमन्द मुस्कुराइरहेका नेताज्यूका कुटिल आँखाहरूले उनलाई जिस्क्याएझैं लाग्यो, ‘देख्यौ पत्रकार बाबु, तिम्रो कलमभन्दा मेरो कुर्सी कति धेरै शक्तिशाली छ?’
विरोध जुलुसमा सहभागी उसको टोलबासीले देख्ने गरी केहीबेर फर्फरायो। नभन्दै टोलका एकजना ठिटाले उसलाई देख्यो र सोध्यो, ‘ए शिवशंकर अंकल पनि पो आउनुभएछ।राम्रो गर्नुभयो। अब यो विरोध जुलुस केहीबेरमै सासंद भवनतिर बढछ।’
छिमेकी नजरमा सुस्ता,लिपु र लिम्पिया छ, यता मेरो नेताको दिमागमा,उस्तै खिया छ। सुम्पिदैछ सार्वभौमसत्ता,एमसिसि भित्र्याई,अचम्म लाग्छ यस्तो बुद्धि,खै कसले दिया छ?
धर्म र संस्कृतिको नाममा हामीमाथि लादिएको कुरीति,असामान्य नियम र रीतिरिवाजको सशक्त रूपमा एक भई विरोध गर्नुपर्छ।’
नयननयन बोल्छन् प्यारका भेद खोली, तनमन पनि लाग्छन् मातिए आजभोलि। लहलह हरियाली छन् सुनौला बिहानी,किनकिन अति प्यारो लाग्छ यो जिन्दगानी।
वर्ष दिन भयो बाहिर निस्केर पैदल नहिंडेको आज अचानक हिंड्दा त लरखरिंदो रहेछ मान्छेले देख्दा नि मातेको जस्तो।
देख्न पाऊँ खुसी यो जुनीभरि छ मेरो पुकार, छन् छोराछोरी, खुसी नै देख्छु त्यो तिम्रो मुहार। नभए पनि दायाँ र बायाँ छ मनमा तस्बिर, भत्किन दिन्न बाँचुञ्जेलसम्म प्रेमको मन्दिर।
साहित्यिक पत्रकार संघ र सखी प्रतिष्ठानले सयुक्त रूपमा आयोजना गरेको प्रेम दिवस २०७८ को अवसरमा दुई दर्जन प्रेम कविता वाचन गरियो।
हरि र भूपाल हेरहेर गर्न थाले। राकेशले मुख नै फोरेर भन्यो, ‘सबै कुरामा ठिक छ तर यो गोफ्लेको सानैदेखिको कन्जुस्याइँ कहिल्यै गएन है। जागिरे भएपछि पनि उस्तै छ गधा।’
षडानन्दको बिहानै आँखा खुल्यो। आज त माया गरेको देखाउने दिन। रातभरि श्रीमतीको आलिंगनमा बाँधिएको भए पनि दुनियाँलाई भाँतीभाँती देखाउनुपर्ने दिन।
कथाकार कौशिक नवराजको कथा संग्रह ‘डियर एक्स’ सार्वजनिक भएको छ। लेखन कुञ्जमा आयोजित एक कार्यक्रमका बीच पुस्तकको लोकार्पण गरिएको हो।
