भन्देऊ तुवाचुङ!
उबिना सक्दिनँ म त सक्ने हुनु पनि छैन, मेरो आफ्नै आधा जीवन अबदेखि मेरै हैन, यो जुनीको हरेक उडान उनीसँगै भरूँ अब, शिर पारी रुपाकोटलाई उनीसँगै मरूँ अब, ए भन्देऊ तुवाचुङ! उसलाई आफ्नो बनाउन कुन फूल टिपी दिऊँ!
६ मंसिर २०८१ बिहीबार
- अहिले चर्चामा
- #ग्राहक विशेष
सुरेश राई
सुरेश राईका लेखहरु :
आज प्रेम गरौं,रुने-हाँस्ने भोलि गरौंला!
जिन्दगी भनेको त आज पो हो । भोलि त के थाहा? आज जोजो प्रेममा छन् खुसी छन्। आज प्रेमको उत्सव हो। यो प्रेमले भोलि रुवाउला कि हँसाउला भनेर किन अहिले नै चिन्ता लिने?
आगो लाउने चन्द्रमा!
हाय! मेरो दुर्भाग्य! त्यहीबेला तिमीलाई हेर्न पुगेछु, जलेर तत्कालै खरानी खरानी भएँ, तिमीले थाहा पाएनौ मेरी ज्यान! यहाँ भर्खरै,चन्द्रमाले पनि आगो लगायो।
जादूको रात
अहो, त्यो कस्तो रात थियो, त्यो कस्तो जादूमय निद्रा थियो, आमाले पिट्नुभएको र मन दुखेको, झरीमा रुझेको र ज्वरो आएको।
गिद्धे पहरा
पहरामा युगौंदेखि गिद्धहरूको वास छ। ती बुढा गिद्धहरूलाई पूरै थाहा भएको सिंगो गाउँको इतिहास छ।