औरङ्गजेबको हुकुम
आफू बलियो हुन विदेशीको चरण स्पर्श गर्नेहरू हरेक दल, समाज र क्षेत्रमा छन्। राष्ट्रवादी नजरले हेर्दा ती मिर जाफर हुन्, लेन्डुप दोर्जे हुन् र ‘क्विजलिङ’ नै हुन्।
४ आश्विन २०७८ सोमबार
युवराज गौतम
युवराज गौतमयुवराज गौतमका लेखहरु :
रङ्गी–विरङ्गी फिरङ्गी
नेपाल कब्जा गरेको रंगी–विरंगी फिरङ्गीले हाम्रा प्राचीन धर्म, संस्कृतिमा भिरङ्गी (सिफिलिस) रोग सार्ने थिए।लाखौँ नारीको अस्मिता लुट्ने थिए। त्यसैले, पृथ्वी नारायणले राष्ट्र र राष्ट्र वासीलाई बचाउनकै लागि फिरङ्गीलाई डाँडा कटाएका रहेछन् ।
रेशम फिरिरि...
किल्ला र गढी बनाएर नेपाल आमालाई शत्रुबाट सुरक्षित राख्ने नेपाली सभ्य, चेतनशील र वीर थिए कि शत्रुलाई माला लगाएर घरभित्र हुल्ने आजका हर्ताकर्ता? त्यो युग प्राञ्जवल थियो कि यो युग?
नर्क जाने बाटो
भारतीय संविधानको चवालीसौँ संशोधनमा सर्व धर्म समभाव भन्नाले ‘धर्म निरपेक्ष’ बुझ्नुपर्छ भन्ने व्याख्या छ। नेपालमा पनि गाई देखाएर सनातन धर्मावलम्बीको भोट बटुल्ने दलका कतिपय अगुवाले ‘सर्वधर्म समभाव’ भन्ने गरेका छन्।
इतिहास दोहोरिन्छ
राष्ट्र ध्वस्त पार्न प्राचीन धर्म, संस्कृति, प्रचलन, मूल्य/मान्यता, राष्ट्रिय एकता, अखण्डता र सर्वाभौमसत्ता निर्मूल गर्नुपर्ने भएकाले फँडानीमा सक्रिय छन्, विदेशीका खेतालाहरू। हामी यो दर्वानतन्त्र, खेतालातन्त्र र परतन्त्र नै गणतन्त्र ठान्दैछौँ।
महेन्द्रका ‘अपराध’
नेपालका दिल्लीपरस्तहरूमार्फत राजा महेन्द्र अपराधी हुन् भन्ने दुष्प्रचार गरियो। महेन्द्रले गरेका सत्कर्महरू छोपिदिने हो भने के/के बाँकी रहन्छ भन्दै सिपी मैनाली, नारायणमान विजुक्छेलगायत धेरैले प्रशंसा गरेका छन्।
सेनाले गर्छ
राष्ट्र स्थायी घर भएकाले सेनाले राष्ट्रलाई तहसनहस हुनबाट बचाउनुपर्छ भन्ने हामा पुराना ग्रन्थ र शास्त्रमा स्पष्ट लेखिएको छ।
पुराना मान्छेको कथा
इतिहासकार डिल्लीरमण रेग्मीको अन्तर्वार्ता लिँदा पुराना मान्छेका बारेमा धेरै कुरा थाहा पाएँ, मैले। ऊबेला कान्तिपुर पत्रिकाको सहायक सम्पादक थिएँ म। मनमोहन अधिकारीलाई बनारसमा ट्युसन पढाएका रहेछन् रेग्मीले। रेग्मीले भनेको सम्झन्छु– ‘ती युवक सरल, विनम्र, अध्ययनशील र शालीन थिए।’ परराष्ट्रमन्त्रीसमेत भएका रेग्मीले हजारौँ पुस्तक संग्रह गरे। सो पुस्तकालय र निजी घर सरकारलाई हस्तान्तरण गरे।
निर्मल निवासलाई निम्तो
‘तीनपल्ट राजा हुने ज्ञानेन्द्रको राजयोग’ दुष्प्रचार, भाग्यवाद, प्रायोजित विज्ञापन वा केही व्यक्तिको स्वैरकल्पना होइन भन्ने समयले पुष्टि गरिरहेको देखिन्छ।
इतिहासको अर्थ
अब सत्य र असत्य छुट्याउने काम जनताको हो। यही बाटो सही छ भनेर असुरपथमा हिँड्ने कि देवासुर संग्राम गरेर भए पनि असल नायक छान्ने ? यसमा अल्मलिने बेला छैन।
अस्तित्व रक्षाको जिजीविषा
ईश्वरका नाममा पदको सपथ ग्रहण नगर्ने नेपालका कम्युनिस्टहरू देवीवताको दर्शन गर्न थालेका छन्। सत्यनारायणको पूजा गरेर अपुंगो र पञ्चामृत खान थालेका छन्। लाग्छ, अब बल्ल उनीहरूको बुद्धिबंगारा पलाउँदैछ।
गृहयुद्धको बीउ
नेपाली जनताले बितेका झन्डै ७० वर्षमा प्रजातन्त्रका नाममा भएका धेरै खेल देखेका छन्। नयाँ पुस्ताले सुनेका पनि छन्। तसर्थ आउँदा दिनमा पनि हिजोकै फोहोरी खेल दोहोरिने सम्भावना देखिँदैन। किनभने युवा पुस्तामा निकै ठूलो जागरण आइसकेको छ।
चारैतिर भाइरस
भ्रष्टाचार रोक्न नसक्दा ‘निजामती’ कैयन् वर्षयता वाग्मती र विष्णुमतीझैँ गनाएको छ। सेनाले ‘कोर्ट मार्सल’ गरेर कैयन् भ्रष्टलाई कार्बाही गरेकाले नेपाल प्रहरी र निजामतीमा फैलिएका जस्ता रोग सेनामा व्याप्त भइसकेको देखिँदैन।
सेनाले नपढेको किताब
नेपाली सेनाले पशुपतिनाथ (महादेव) लाई राष्ट्रदेव मान्छ । यो उसको अठोट पनि हो । त्रिशूल र डमरु सेनाको प्रतीक चिह्न हो । महाशिवरात्रिलाई सेना दिवसका रूपमा मनाउँछ, सेनाले । यसको अर्थ स्पष्ट छ– परम्परा, धर्म, संस्कृति र मौलिक चरित्र बिर्सेको छैन सेनाले । निजी फाइदाका लागि विगतमा केही जर्नेलले राजनीतिक दल र सत्तासीनको प्यारो हुने कोसिस गर्दा आधारभूत चरित्र (बेसिक क्यारेक्टर) त्यागिदिए ।
राष्ट्र पतनका कारण
‘जहाँका राजा (राष्ट्रनायक) पापी र अधर्मी हुन्छन्, त्यहाँका प्रजा पनि गतिला हुँदैनन् ।’ अर्थात त्यहाँका जनता पापी हुन्छन् भनिएको छ नीतिमा । (महापापी यत्र राजा तत्राधर्मपरो जनः) त्यस्तो अवस्थामा राष्ट्रको पतन हुन्छ र धनको नाश हुन्छ । (जायते राष्ट्रह्रासश्च शत्रुवृद्धिधनक्षयः ।) यो शुक्रनीतिको वचन हो ।