सन्दिग्ध समयमाथि प्रश्न

जीवन भौतिक परिस्थितिको प्रतिच्छाया हो। यिनै परिस्थिति जब काव्यात्मक अनुभूति बन्छन्, तब विविध विधा भएर ओर्लन्छन्।

कलमका आँखाले भेटेको त्यो समृद्धि

सधैँ अँध्यारो भनेर बुझिरहेको कर्णालीका गर्भमा रहेका हीरा, मोती जवाहरतहरू र वैभवको प्रकाशले नियात्रा संग्रह धपक्क बलेको छ। पढ्दै जाँदा घरीघरी इतिहास पढेजस्तो, घरी संस्कृति र परम्परा पढेजस्तो घरी अभिलेख, जीवनी वा लोकगाथा पो पढिरहेको छु कि जस्तो आभास हुन्छ।

कला

सामाजिक चित्रणमा भावनाका रंगहरू

हरेक दिनसँग जिन्दगीले दुःख, सुख, आशा, इच्छा, घटना दुर्घटनारूपी अनेक व्यवहारसँग कुस्ती खेलिरहेको हुन्छ, मानौँ उत्सव मनाइरहेको हुन्छ। जीवन हुनु नै उत्सवजस्तै हो। देहले गरेका तिनै उत्सवहरूको प्रतीक चरितार्थ गर्न खोजिएको कथासंग्रहको यसै संग्रहभित्र समाविष्ट कथाको आधारमा गरिएको शीर्षकीकरण सार्थक छ।

अन्य

मानसिक विम्बमा प्रेम

मानव शरीरको प्रथम बिन्दु नै बाल्यावस्था हो, जो अन्तर्चेतमा अबोध संवेदनाले छोइँदै जान्छ। मानिसको जन्मपश्चात्का केही वर्ष बाल उमेरले समेटेको हुन्छ, जसलाई छोइछोई मन–मस्तिष्क सक्रिय बन्छ, आदत बन्छ, व्यवहार सिकिन्छ। मन र तनको सञ्चालन हुन्छ। त्यहीँबाट जीवनीय आवश्यकता महसुस हुन्छ।