यस्तै भयो यसपालिको भाइटीका

मनभरिको भारी, चारैतिरको अस्तव्यस्तता र अनिश्चित भविष्यको त्रासले गर्दा यसपालिको भाइटीका भनेजस्तो कहाँ हुनु र!

कला/साहित्य

शारदीय आकाशमा धुवाँको कुइरो

देश अहिले शोकको घडीमा छ। उत्सव मनाउने उत्साह छैन। डढेका भग्नावशेष पन्छाउँदै खरानीबाट उठ्नुपर्ने अवस्था छ।

कला/साहित्य

यसपालिको दसैं यस्तै भयो

यसपालिको दसैंले हामीलाई धेरै कुरा सिकायो। प्राकृतिक प्रकोप र विपत्तिले हाम्रो खुसी र उमङ्गलाई एकैक्षणमा खोस्न सक्छ भन्ने कुरा बुझायो।

कला/साहित्य

दसैंको सम्झनामा बाँचेका अनुहारहरू

आमाबुबाले दैलाका संघारमा पर्खिरहेको त्यो क्षणमा सेतो प्लेटमा राखिएको जमरा, रातो टिका अनि दक्षिणासँगै बाँडिने आशीर्वाद जीवनको सम्पत्ति जस्तो लाग्थ्यो।

कला/साहित्य

सम्बन्धका सुगन्धित फूलहरू

मानव सम्बन्धका सिलसिलालाई एकतामा ‘उन्ने’ र ‘बुन्ने’ अनेक तरिका छन्। प्रत्येक तरिकाले आत्मीय सम्बन्धको अनेकौं आयामलाई स्पर्श गर्छ।

कला/साहित्य

गौरीशंकरलाल, बाँसुरीको धुन र ढोलक

वरिष्ठ छाती रोग विशेषज्ञका रूपमा आफ्नो पहिचान बनाइसकेका डाक्टरको संगीतप्रेमको ज्वाला आगोझैँ बल्दैन।

कला/साहित्य

यादको मखमली स्पर्श

मेरा निबन्धहरू यादहरूको मखमली स्पर्शले सिञ्चित छ। म तिनै यादहरूको सिँचाइ पाएर अनुभूतिहरूलाई अक्षरमा अवतरण गराउन मग्न छु।

कला/साहित्य

मैले हिँडेको बाटो

मैले हिँड्ने बाटो यस्तो होस्, जहाँ काँडा बिझ्दा पनि फूल टेकेझैं आनन्द मिलोस्। ठेस लाग्दा पनि खुट्टाले म्वाइँ खाएझैं मृदु स्पर्शको मिठास महसुस होस्।

कला/साहित्य

कलाकार भीमप्रसाद शर्मा, कुण्डलिनी, कला र किताब

रङहरू बोल्छन्, रेखाहरू सास फेर्छन् र मौनताले आफैं संगीतको राग सुसेल्छ।

कला/साहित्य

लेखकको फुर्सदको दिन

जीवनका पाइला अक्षरका पानामा लेख्न थाल्दा समयसँग मेरो छुट्टै सम्झौता हुन्छ। कहिले ऊ तिखो काँडाजस्तै घोचिने भएर प्रस्तुत हुन्छ। कहिले कोमल कमनीय फूलको मुस्कानजस्तै स्वभाव बनेर देखापर्छ।

कला/साहित्य

परम्परागत कलामा आधुनिकता भित्र्याउँदै कलाकार गोविन्दलालसिंह डङ्गोल

कलाकार गोविन्दलालसिंह डङ्गोल छ दशकभन्दा बढी समयदेखि कलाकर्ममा संलग्न रहँदै आउनुभएको छ।

कला/साहित्य

आमा र धर्ती: प्रेमको अनुपम प्रतिमूर्ति

आमाको याद गर्दा समयका पर्खालहरूले छेक्न सक्दैनन्। दूरीले टाढा पार्न सक्दैन। किनभने आमा त आत्मामा गढिएको न्यानो घाम हो, जुन कहिल्यै अस्ताउँदैन।

कला/संस्कृति

नयाँ वर्ष २०८२ यस्तो होस्!

यात्राको सुरुवात हजारौं घुम्ती काट्ने पाइलाबाट हुन्छ। समयको बाटो सधैँ सोझो रहँदैन। घोचाघाराका काँडाहरूले पाइलालाई नछेकून्, कुनै अपसकुनले मनको यात्रा रोक्न नसकून्।

कला/संस्कृति

सुनको जलपले नुहाएका हिमाल

वीरेठाँटीबाट कच्ची भिरालो बाटो हुँदै झिनुको उकालो लाग्दा हिँड्नुको थकाइले पाइला अगाडि बढ्नै मान्दैन। गन्तव्यसम्म पुग्नुपर्ने अझै कैयौं उकालो र ओरालो बाटो छिचोल्नु छँदैछ।