म प्रेमको परिभाषा
खोजिरहेछु यतिबेला,
निमोठिएर चुँडिएका
गुलाबका थुँगाथुँगाहरूमा
र म सोधिरहेछु,
मायाका अनुभवहरू
च्यातिएका प्रत्येक गुलाबका
पत्रपत्रहरूसँग
तर,
मौन गुलाब मौनताभित्रै
सुँक्सुँकाइरहेकी हुन्छे,
ऊ निरुत्तर बन्छे आफैं,
आफ्नो हत्याको
कारण बुझ्न नसकेर।
हुन पनि त हो,
के कसैको प्रेम प्राप्ति भन्नाले
कसैको जीवन समाप्ति हो?
अनि कसैलाई प्रेम अर्पण गर्नु भनेको
गुलाबको घाँटी रेटिनु नै हो?
अनि म आफू पनि निरुत्तर भएर
स्तब्ध हुन्छु,
तब केही मिठा भावना मभित्र
उर्लिएर आउँछन्
र मलाई कानेखुसी गर्छन्
प्रेमदिवस मात्र प्रेमीप्रेमिकाको
लेनदेनको माध्यम होइन
प्रेमदिवस त स्वच्छ मनबाट दिइने
मिठो प्रेम हो,
आत्मीयको प्रतीक हो
जो जसलाई र जहिले पनि
निः सन्देह दिइन्छ अनि लिइन्छ
प्रेमदिवस यसैको पर्याय हो
हरपल/हरसमय
बाँडिने अन्तर्मनको मिठो
आभास हो भन्दै
अनि म ‘मेरो प्रश्नभित्र आफैं
उत्तर बनेर गुन्जिन्छु
र, ती ओइलिएर सुकेका गुलाबहरूलाई
म पटकपटक चुम्छु
अफसाेस! ती ओइलाएर सुकेका गुलाबहरू
भुइँभरि असरल्ल छरिइरहेकै हुन्छन्
म प्रेमले समेटेर ती गुलाबका
पत्रपत्रहरूलाई
मेरो पुरानो डायरीको पानाहरूभित्र
राखिदिन्छु
बल्ल ती गुलाबका पत्रहरूले
आफूहरूले पनि प्रेम प्राप्तिको
अनुभूत गरेझैं लाग्छ
म सन्तोषको सुस्केरा लिएर
टोल्हाउन थाल्छु।
प्रकाशित: २७ माघ २०८० १३:२३ शनिबार
