पोखरीमा मानिस डुबेर मरेको प्रसंग जताततै सुन्न पाइन्छ । पोखरीमा पोलेर मरेको कुरा धेरैका लागि नौलो हुन सक्छ । तर, यो कुरा साँचो हो । न्युजिल्यान्डस्थित वेमांगु पोखरीमा पानी भकभक उम्लिरहेको हुन्छ । त्यसैले कुनै मानिस त्यसमा पस्यो भने डुबेर मर्नुअगावै पोलेर उसको प्राणपखेरु उडिसकेको हुन्छ ।
चिडियाखानामा पिँजडाभित्र राखिएका जनावरलाई बाहिर खुला ठाउँमा स्वतन्त्रसँग छोडिएका मानिसले अवलोकन गर्ने व्यवस्था मिलाइएको हुन्छ । मानिसले हिँडडुल गरेर पिँजडाभित्र राखिएका जनावरलाई हेर्न सक्छ ।
आफू बस्ने घर सुन्दर होस् भन्ने कसलाई नलाग्ला र । त्यसमा पनि मोहक फूलले ढाकिएको घर भए अझै राम्रो । तर सहरी क्षेत्रमा खुल्ला जमिनको अभावमा घरमा फूलको वासना लिन सकस नै हुन्छ । यसको अपाउ भने नभएको हैन ।
थाइल्यान्डको एउटा रेस्टुराँले कफीसँगै मृत्युबोध पनि बेच्ने गरेको छ। यो मृत्युबोध हिजोआज निकै लोकप्रिय हुन थालेको छ। यहाँ छिर्नेबित्तिकै तपाईंले अवश्य पनि कफी अर्डर गर्नुहुन्छ नै ! रेस्टुराँले पनि तपाईंलाई उचित समयमा कफी ल्याएर दिन्छ। तपाईं कफीको स्वादमा रमाइरहँदा उता रेस्टुराँले भने तपाईंको आकारप्रकार हेरेर एउटा चिहाने बाकस तयार पारिसकेको हुन्छ।
म २६ वर्षको अविवाहित पुरुष हुँ। मेरो एकजना प्रेमिका छ। कहिलेकाहीँ कोठामा भेटिन्छ। यसरी ऊ कोठामा आउँदा कोठा भित्र छिर्न पाको हुँदैन चुकुल लगाउन पनि बेर हुन्छ। उसले मलाई समाएर शारिरिक सम्पर्क गर्नका लागि एकदमै हतार हुन्छ। १ सेकेण्ड पनि रोक्न चाहँदिन। मलाई भने यस्तो गर्न मन पर्दैन।
सामाजिक सञ्जालमा अहिले एउटा भिडियो निकै भाइरले भइरहेको छ।
अघिल्लो सालसम्म परीक्षाको दिन विद्यालयमा उपस्थित हुनुपर्ने, मूलढोकामा प्रवेशपत्र देखाउनुपर्ने, झोलामा अनावश्यक कुरा बोकेको छैन भनेर झोला खोलेर देखाउनुपर्ने अनेक किसिमका नियमभित्र बाँधिएर परीक्षा दिएका हामीलाई अहिले आफ्नै घरमा बसेर, आफै इमानदार भएर, आफ्नो मूल्याङ्कन आफैँले गर्ने गरी परीक्षा दिन पाउने वातावरण यही कोरोनाले बनाइदिएको छ ।
आशाले आफ्नै मनसँग सोधिन्, ‘मैले चाहिँ किन बाल अधिकार नपाएको होला? बालअधिकार पाउन धनीको छोराछोरी भएर जन्मनु पर्ने हो कि?’
नेपाल विद्युत प्राधिकरणका कार्यकारी निर्देशक कुलमान घिसिङको कार्यकाल भदौ २९ गते सकिँदैछ। देशमा व्याप्त लोडसेडिङको अन्त्य भएपछि देश कुलमानमय बन्यो। उनको कार्यकालमा लोडसेडिङ मात्रै हटेन, विद्युत चुहावट पनि घट्यो। घाटामा रहेको प्राधिकरणलाई नाफामा नाफामा समेत गयो।
पन्जाब जाने बाटो छाडेर पुलिसमा भर्ती भएका नैन सिंह डिउटीमा बझाङतिर पसे। बझाङ र दार्चुलाका एकएक गाउँ डुले। पुलिसको जागिर, रवाफ उस्तै, मानसम्मान उस्तै, नैन सिंहले सबै कुरा भुले। घरमा गोठालो बन्न किन आउँथे, त्यतै रमाउन थाले। गाउँका मान्छेले नैने आउला भन्ने भुलिदिए।
‘जे मन लाग्छ, त्यो भन्ने रे’, हेमा छक्क परिन्। उनलाई त हेडमास्टरले पो के के सोध्लान र आफूले जवाफ दिनुपर्ने होला भन्ने लागेको थियो। जे मन पर्छ त्यही कुरा गर्ने भन्ने बित्तिकै उनी यति दंग परिन् कि गफ दिन थालिन्।
पश्चातापले फर्की आउँदा बाटामा तिमीले जँघार तरेको खोलाको मुहान यै आँखा हो।
‘मन्डे साइक्लिङ ग्रुप’ लकडाउनमा जन्मेको हो। संयोजक घलेका अनुसार उनीहरूको ‘मन्डे फुटसल ग्रुप’ पनि छ। जब लकडाउन भयो तब फुटसल खेल्ने वातावरण बनेन्। त्यसैले शारीरिक तन्दुरुस्तीका लागि उनीहरूले साइक्लिङ सुरु गरे।
बकिंघम दरबारमा बेलायतकी महारानी भित्र भए वा नभएको झण्डातोलनको प्रकारले थाहा हुँदो रहेछ। यदि महारानी भित्र भए रोयल स्टान्डर्ड झण्डोतोलन गरिँदो रहेछ भने बाहिर भएमा संयुक्त अधिराज्यको युनियन झण्डातोलन गरिँदो रहेछ।
तराईको उष्णमा बस्ने बानी परेकाले होला, भेडेटारको प्राकृतिक वातनुकूलनले चिस्याइसकेको थियो हामीलाई। कहाँको समुद्री सतह बराबरको झापा, कहाँको १,४२० मिटर उचाइको भेडेटार! मान्छेको शरीर न हो चिसोले आच्छु–आच्छु पारिहाल्यो।
महान काम गरेजस्तो हत्याराको शान हेर, बधशालाको मालिकजस्तो न्यायधिशको इमान हेर।
जिउन जानिएन भने दुःखको मरुभूमि हो जीवन, जिउन जानियो भने खुशीको सागर हो जीवन। त्यसैले क्षणिक समस्या आउँदैमा रंगीन जीवनलाई रङ्गहीन बन्न दिनुहुन्न भन्ने कुरा मैले आमासँग हुर्किंदै गर्दा जानें।
मोतिलालले वीरगञ्जको फुटपाथमा कयौको फाटेका जुत्ता सिलायो। पालिस दलेर जुत्ता चम्कायो। विडम्बना! गरीबीले फाटेको आफ्नो जीवन कहिल्यै सिउन सकेन। जुत्ता चम्काएभै भाग्य कहिल्यै चम्काउन सकेन।
धनकुटाको कागते क्षेत्रको प्रचारप्रचार गर्नको लागि सञ्चालन गरिएको ‘कागती स्तम्भ तस्बिर प्रतियोगिता २०७७’ मा धनकुटा नगरपालिका वडा नंं ७ सितलपाटीकी सजिना बस्नेत प्रथम भएकी छिन् ।
बहादुर चङ्खवीरलाई कसरी बुद्धिले पछार्ने भन्ने सोच्न थाल्यो। बाँदरले मकै लिएर भाग्ने भीरमा हेर्यो। डीलमा उभिएर जताततै गौरसँग हेर्यो। बहादुरले भीरमा अरिङ्गालको ठूलो गोलो देख्यो। उसको मनमा एउटा अक्कल सुझ्यो।
किताबकापी कलम । गर नानी जतन ।जान्नैपर्ने बेला यो । सिक्नैपर्ने बेला यो । बाबाआमा काममा । नजाउ भन्थे गाउँमा ।अरु साथी बोलाउ । घरमै भाइ खेलाउ । पढ्नजाने बेलामा । खाजा बोक झोलामा । रोटी पुवा हलुवा । सेल पुरी माल्पुवा । भुटीमाम समोसा ।
कोरोना लागेको दुई हप्तापछि बुबाआमालाई कोरोनाको असर दखिन छोड्यो । नाक र घाँटीको स्वाब जँचाउँदा पोजेटिभ देखिन पनि सक्छ । चिन्ता नगर्नु केही समयसम्म देखापरे पनि अरुलाई चै सर्दैन । बुबाआमा निको भएपछी शिवम आमासँग लुटपुटिन थाल्यो । हिजोसम्म केही नखाने बच्चा आज त सबैकुरा खान थाल्यो । स्फूर्ति बढेर फेरि पहिलाजस्तै दौडन थाल्यो । बुबाआमालाई के होला भन्ने भयले कस्तो भएको रहेछ विचरा शिवमलाई अदितीले बुबालाई भनिन ।
-480x320.jpg)
-480x320.jpg)
