कम्युनिस्ट पार्टीको कार्यक्रममा क्रान्तिको लक्ष्य हुन्छ र क्रान्तिमा संलग्न जनताको दिशासूचक फहराइरहेको झण्डा हुन्छ। क्रान्ति विकास कुन दिशामा हुनुपर्छ र क्रान्तिपछि राष्ट्रले के प्राप्त गर्छ भन्ने सम्बन्धमा कार्यक्रम मार्गदर्शक हुन्छ। कम्युनिस्ट पार्टीले क्रान्ति र निर्माणमा ठीक दिशा लिइरहेको छ वा छैन, पार्टी कार्यक्रम अध्ययनबाट प्रस्ट हुन्छ।
बहाना खोज्दै अगाडि सारिने राष्ट्रिय सहमतीय सरकारको माग प्रतिस्पर्धात्मक बहुदलीय राजनीतिक प्रणालीविरुद्ध छ।
पश्चातापले स्खलित भट्टराईजी राजीनामा स्वीकृत गराएपछि भारत सरकारले लगाएको नेपाली जनताविरुद्धको नाकाबन्दीलाई समर्थन गरेर दशगजा (नो म्यान्स ल्यान्ड) मा धर्ना दिइरहेका मधेसी मोर्चाको कार्यक्रममा भाग लिन नेपाल–भारत सिमानामा पुग्नुभयो। तर त्यहाँ धर्नाकारीले नबुझेर भन्नुपर्छ, डा. साहेबलाई घोर अपमान गर्दै लखेटिदिए। त्यसपछि आफ्नो डा. को उपाधि र पूर्वप्रधानमन्त्रीको प्रतिष्ठाका साथै सिने कलाकारहरूलाई दुरुपयोग गर्दै 'नयाँ शक्ति' पार्टी खोल्नुभयो। त्यो नयाँ पनि थिएन र शक्ति पनि थिएन।
एकीकृत नेकपा माओवादीका अध्यक्ष प्रचण्डलाई मैले प्रत्यक्ष चिनेको २०५५ सालमा हो। त्यसबेलादेखि आजसम्म कहिलेकाहीँको अवस्था छाडेर हामी निरन्तर सम्पर्कमा छौं। मैले उहाँलाई सधैं निश्पक्ष र खुल्ला विचारले सल्लाह दिएको छु। ऐतिहासिक घटनाक्रममा मेरा सल्लाह अधिकांश
राष्ट्रियता न कसैको 'बेचिखाने भाँडो' हुनसक्छ न त कसैको 'मागिखाने भाँडो।' मागिखाने भाँडोमात्र भयो भने त त्यो आफैसँग रहन्छ तर बेचिखाने भाँडो भयो भने अर्कैले लैजान्छ। प्रधानमन्त्रीज्यू! राष्ट्रियताको भाँडो नै बेच्नुभन्दा बरु मांगिखाने भाँडो बनाउनु त्यति हानि
संविधान सभाको संविधान जारी नै नगरी २०६९ जेठ १४ गते मध्यरातमा गरिएको अवसानले नेपाली राजनीतिमा केही प्रश्न जन्माएको छ। यी प्रश्नको उत्तर खोज्न लामो समयसम्म नेपाली जनताले संविधान सभाका निम्ति गरेका संघर्षको ऐतिहासिक समीक्षा गर्नु सान्दर्भिक हुनेछ। नेपालका स
स्थायी कमिटीको भदौ १० को निर्णयका आधारमा नेकपा (एमाले) संसदीय दलले प्रधानमन्त्रीमा नेपाली कांग्रेसका उम्मेदवार रामचन्द्र पौडेललाई मतदान गर्यो। एमालेको एक सय पाँच मत पाए पनि पौडेल ठूलो अन्तरले हारे। अन्योल र उत्सुकता, शंकाउपशंकाबीच मधेसी मोर्चाको समर्थनमा
