तेस्रो हिउँद अस्थायी टहरोमा गुजारिरहेका भूकम्प पीडित बुधबारको झरीले थप कठ्यांग्रिएका छन्। हिमाली क्षेत्रमा झरीसँगैको हिमपातले पीडितका टहरोमा ठिही निम्त्याएको छ भने ह्वात्तै जाडो बढ्दा मध्ये तथा वेँसी क्षेत्रकै जनजीवन प्रभावित भएको छ।
‘मनसुन’ मा वार्षिक वर्षाको करिब ८० प्रतिशत पानी पर्छ । मनसुनको पनि सबैभन्दा धेरै पानी पर्ने समय असार १५ देखि साउन १५ बीचको एक महिना हो। जुलाईलाई मनसुनकै सबैभन्दा बढी पानी पर्ने महिना मानिन्छ। यसपटक जुलाईमा औसत र सामान्यभन्दा धेरै कम पानी परेको छ । जल तथा मौसमविज्ञान विभागको तथ्यांकले देशका अधिकांश क्षेत्रमा कम वर्षा भएको देखाउँछ। विभागका १४ वटा मौसम केन्द्रको २५ दिनको तथ्यांक केलाउँदा सबैभन्दा कम वर्षा क्रमशः विराटनगर, ओखलढुंगा, ताप्लेजुङ, सिमरा, नेपालगन्ज, काठमाडौं र भैरहवामा भएको छ ।
लामो समयदेखी घेरेको बादल अन्ततः शुक्रवार पानी बनि झरेको छ। मध्यतराईका किसानहरुमा कसैको लागि यो माघेझरी हर्ष लिएर आएको छ भने कसैको लागि बिस्मात। सानोसानो बिराम लिँदै दिनभरी शुक्रबार परेको पानीपछि अब आकाश खुल्ने अनुमान गरिएको छ।
बर्खामास दिनरात झमझम पानी परिरहेपछि अहिलेसम्म पनि त्रिपाल र जस्ताका अस्थायी टहरामा बस्न बाध्य भूकम्पपीडितसँग झरीमा रुझ्नुको विकल्प छैन। गतवर्षको विनासकारी भूकम्पले घर भत्काएपछि अहिलेसम्म पनि अस्थायी शिविरमा बस्न बाध्य भूकम्पपीडित परिवारको जनजीवन सकसपूर्ण बनेको हो।
