साहित्यकार ध्रुवकृष्ण ताम्राकारको ‘मिराज’ नामक कथा संग्रहको लोकार्पण गरिएको छ। सो कथा संग्रहको लोकार्पण ललितकला प्रज्ञा प्रतिष्ठानका कुलपति तथा कार्यक्रमका प्रमुख अतिथि केके कर्माचार्य, साहित्यकार सूर्य लाकोजू र कथाकार ध्रुव ताम्राकारले संयुक्त रूपमा विमोचन गरेका हुन्।
डोट्याली भाषाको शब्द ‘छाइल’को अर्थ हुन्छ–छाया। यस उपन्यासमा सुदूर पश्चिम प्रदेशको डोट्याली सभ्यताका छाया र प्रतिछाया सलबलाएका छन्। यसमा पुर्खाको संस्कृति, रहनसहन र स्वाभिमानको छाइललाई उजिल्याउने जर्मको गरिएको छ।
मृत्यु सधैं शोकको विषय हुँदैन। मृत्यु जीवनको पूर्णता पनि हो। लता दिदीको जीवन जति सुन्दर थियो, उनको मृत्यु पनि त्यति नै सुन्दर रह्यो।
मनको पिंधबाट माया फैलाएर सिंगो जीवनलाई सद्भावको घुम्टो ओढाउन विश्वासको कुण्डमा छलाङ मार्दै आस्थालाई अग्लो शिखरमा पुर्याउन तिम्रो–मेरो बुझाइ धर्ती र गगन जस्तै छ नआऊ भो प्रेम दिवस तिमी अशोभनीय गुलाब बोकेर।
खडेरी परेछ ज्यान उराठिलो भएछ शरीर विरसिलो देखियो ती डाँडापाखाहरू के भयो हौ दोस्ती नि? तिमी त चैत्र जस्तै भएछौ।
मोहनी छ हाँसोभित्र हाँसिदेऊ न बिन्ती, आतुर छु म छिटो प्रीत गाँसिदेऊ न बिन्ती। थुप्रै व्रत बसेकी छु तिमीलाई पाऊँ भनी, खाली छ दिल प्रेम कहानी टाँसिदेऊ न बिन्ती।
किन सुनाउँछौ प्रिय सबैलाई मनभित्रको घाउ, फेरि शत्रुहरूको लाग्न सक्छ त्यसैमा दाउ। यो समाजको कति अन्याय सहेर बस्छौं प्रिय, न्याय पाउनका लागि तिमीले अब कलम समाऊ।
के हेरेको विष पखाली आँखामा। रहस्यमय मौन उचाली आँखामा। त्यसै भन्छन् संगीसंगीनीहरू त, मोहनी छ रे जाली आँखामा।
कलकल बग्छ दिलमा पिरतीको खोली, मिसाई आठौं रंग खेलौं सँगै होली। टेकें दैलो मनको खोली तर्न बाँकी,म हूँ गीत एउटा संगीत भर्न बाँकी।
मौरीको मुली रानी मैरी र कमिलाको मुली रानी कमिला भन्ने सुनेपछि उसलाई आफ्नो घरको मुली को होला भन्ने जिज्ञासा लाग्यो। साथीहरू हजुरामालाई घरमुली भन्दछन्। हजुरामाले सुनाएको रमाइलो कथाबारे कुरा गर्छन्। आफ्नो घरकी हजुरामालाई घरमुली नबनाएर किन टाढा वृद्धाश्रममा राखेको होला भनेर उसलाई खुलदुली भयो।
मेरा एक फेसबुक मित्रले प्रश्न गरे– प्रेम परिधि हो कि स्वतन्त्रता? सायद उनलाई पनि जान्नु थियो, वास्तवमा प्रेम के हो? म यो प्रश्नमा खासै डुबेकी रहिनछु र मैले हल्का जवाफ फर्काएँ – प्रेम कुनै परिधि पनि होइन र स्वतन्त्रता पनि होइन, यो एउटा भावना हो।
आ–आफ्ना पहिचान बोकेका कला आ–आफ्नै स्वभाव र प्रक्रियामा अगाडि बढ्ने हो भने अन्योल सिर्जना हुने वातावरण बन्दैन सायद। समसामयिक कलाको नाममा सबैजसो कला वा अकला पनि समावेश गर्ने प्रचलन बढ्यो भने स्वभावतः यसले ठूलै अन्योल निम्त्याउँछ ।
 Sarsawati Shrestha Saru ooooooooooooooo-480x320.jpg)
