के दिऊँ चिनो तिमीलाई

भन्देऊ सानु मायाको, के दिऊँ चिनो तिमीलाई ,यो दिलभित्र सजाई मैले, राखिसके तिमीलाई । धड्कन बढ्यो मनमा, डर लाग्छ कराउँछौं कि, लाग्छ मलाई कताकता, मसँग पो रिसायौं कि।

कला

भ्रष्टाचारको मूल जरो

चुनावको दिन दशैंकोझैं रमझम थियो । सबै खुशी देखिन्थे । चुनाव सकियो । मत गणनाको परिणाम पनि आयो । चुनाव चिन्ह गिध्द विजयी भयो । सेकेण्ड मिनेट र घण्टा हुँदै अर्को चुनाव पनि आउनै लाग्यो तर त्यो क्षेत्रको विकास अर्को चुनाव आउला र मासुभात खाऊॅला भन्ने प्रतीक्षामै सीमित रह्यो । संसद् अनि मन्त्री भत्ता र सुविधा तथा विकास योजनाको बजेट अर्को चुनावको बजेट बन्यो दश पुस्तासहित ।

कला

साइनो

सरल,सरस, इमानदार जिन्दगी सधैं सुरक्षित हुन्छ । यसले सुरक्षाकर्मीको सहारामा बाँच्नु पर्दैन । मानवीय संवेदनासँग साङ्लिएर आत्मीय बन्न कन्जुस्याइँ नगर्ने जिन्दगी रमाइलो हुन्छ । कसैलाई होचीअर्घेली नगर्ने जिन्दगीमा खतराको घन्टी बज्दैन ।

कला

उखाने दाइ

इलमीका भागमा माछा र मासु, अल्छीका भागमा सधैं आँसु भनेझैं उद्यम गर्नेले कहाँ जोगी हुनुपर्छ र ? काग कराउँदै गर्छ पिना सुक्दै गर्छ भनेको त्यसै होइन । साराको कुराको वास्ता नगरी मानसिक श्रम गर्न नपाए शारीरिक श्रम गरेर भए पनि जीवन रथ हाँक्नुपर्छ ।

कला

युद्ध गरिरहेछु आफैसँग

युद्धरत छु म आफैंसँग र हेरिरहेछु टुलुटुलु पराजित हुनै लागेका मेरा अनगिन्ती चाहनाहरूको भविष्य मेरा अनगिन्ती सपनाहरूको नियति।

कला

समाचार

कहिल्यै सत्य छापिएन हार्नेहरूको सत्य उदाएन कुनकुन कोठाको भित्ताहरूमा बन्धक बनिरहेछ त्यो सत्यको इजलास र खाँटी मेरो देशको इमान खै अपमानित भएर बसिरहेछ कि सम्मानित केही बुझ्न सकिएको छैन हमेसा ख्याल गर्ने बेला आएको छ र आअफ्नो हिस्सा र इतिहास कबोलेर लेख्ने बेला आएको रहेछ।

कला

डढेलो

भविष्यमा आइपर्ने संकट कल्पना गर्दै श्रीमतीले भयभित मुद्रामा मलाई अँगालेर अँठ्याइरहिन् । बिहानको ५ बजेको हुँदो हो । छोरा मस्त सुतिरहेको थियो । श्रीमतीले अँठ्याउँदा– अठ्याउँदै हामी दुवैको शरीरमा आगो लाग्यो । दुस्वप्न बिर्सिएर हामी एक अर्कामा समर्पित भयौँ ।

कला

पौवैगौंडेमा कम्युनिष्ट पार्टी

पौवैगौंडे पञ्चायती अन्धकारको युगमा नै बिउँझिएको थियो । एक्लाखेत, नुवाकोट आदि ठाउका जाली र फटाहाको शोषण र थिचोमिचोको विरोधमा त्यो जुर्मुराएको थियो । चारैतिर अँध्यारै अँध्यारोले ढाकेको समयमा पनि त्यहॉ आगोको रॉको भरभराउँदै बलेको थियो ।

कला

विघटन

पुसको जाडोमा पारिलो घाम ताप्नुको मज्जा नै बेग्लै हुन्छ । त्यसमा पनि बिहानीको मौसममा तातो चिया सुर्क्याउँदै साथीहरूसित गफगाफ गर्नुको आनन्द त झन् बयान गरी साध्य छैन । यसैले म पनि यही मनसायले नजिकैको चोकमा रहेको चिया पसलतिर सधैंझै पुगे । केही नियमित ग्राहकहरू चिया गफमा मस्त थिए।

कला

संविधान फेरियो मेरो देशको अत्याचार उस्तै छ अझै

संविधान फेरियो मेरो देशको अत्याचार उस्तै छ अझै, हेर अनुहार त्यो गरीबहरूको लगातार उस्तै छ अझै । शान्ति मागेन कुनै इतिहासमा हिंस्रक हतियारहरूले, त्यसैले सावधान त्यो तिर्खाएको तरबार उस्तै छ अझै।

कला

नदुखेको को नै होला

को पो होला सजिलै सारा खुसी पाउने, दुखै दुख पर्दा पनि रम्न जान्नुपर्छ । को आफ्नो को पराई खै कस्को भर पर्ने, सबै आफ्ना सबै पराई चिन्न जान्नुपर्छ । सबै बाटा अप्ठ्यारा नै हुन्छन् जिन्दगीका, असल भई चुनौतीलाई जित्न जान्नुपर्छ ।

कला

सिंदूरले सजिएर गयौ

दुई प्यालाहरू भरेउ मेरा आँखा छोप्न लगाई,जहर मलाई दिएर आफू अमृत पिएर गयौ। मलाई लिएर मलामीहरू घाटतिर गैरहेको पल, तिमी डोलीमा मङ्गलसूत्रले सिँगारिएर गयौ।

कला

बदला त हुँदै हैन भूल कस्को थाहा छैन,

हात समाई जिन्दगीको जङ्घार तिम्ले तारिदियौ,किनारामा पुगेपछि फेरि किन छाडिदियौ ? नयनका आँसु पुछ्यौ देउता भनी धेरै पुज्यौ, तर, कस्तो भाग्य मेरो मन्दिरबाट फालिदियौ।

कला

बादल

उनले चश्मा सार्दै बोले– आशाको बादल लागे पो वर्षा हुन्छ र हराभरा हुन्छ । प्रलयको बादल लागेपछि अस्तित्व समाप्त हुन्छ ।

कला

बुलेट बाइक

दाजुहरूको जस्तो मेरो हालत नहोस् भनेर बाइक त मलाई चाहिएको नि । सधैं केटीको फोटो देखाएर यो हुन्छ, त्यो हुन्छ ? यत्तिको भइहाल्छ नि भनेको छ । कस्तो छ बानीबेहोरा केही थाह छैन । हेरिनसक्नु अनुहार र हाइट भएका सबैले हेरेर छोडेका केटी फेला पर्लान् भन्ने पो डर।

शीर्षक, लेखका वा ट्यागमा खोज्नुहोस्