च्यातिएको डायरी
‘अबदेखि ल्याउँदिनँ। यो खाताको माया लाग्यो। एउटा बिरामी केटीको हो। लैजान बिर्सेछन्। धेरै दिनसम्म लिन आएनन्। आधा खाली रहेछ, तँलाई लेख्न काम लाग्छ भनेर।’
८ वैशाख २०८१ शनिबार
तारा राई
तारा राईका लेखहरु :
अब आँसुले नभिज्ने चिठी
एउटा अनिश्चित आशा लिएर म कमरेडहरूसँगै हिँडिरहेको थिएँ, तपाईंलाई बचाउन नसकेको ग्लानि बोकेर। म बाँचुन्जेल यो तितोपन हृदयमा दुखिरहने छ।
कोही किन बरबाद होस् !
हस्ताक्षर गरेको ६–७ वर्षपछि एक–दुईजना आफन्तलाई त्यो अंग्रेजीमा लेखिएको कागज निकालेर पढ्न दिएँ। म त छाँगाबाट खसेँ, मैले हस्ताक्षर गरेको त्यो कागजमा त मैले रोयल्टीबापत केही नपाउने र यदि सोधखोज गरेमा उहाँहरूले मलाई कानुनी कठघरामा उभ्याउन सक्नेसम्मका कुरा उल्लेख गरिएको रहेछ। नेपाली भाषाबाहेक कुनै पनि भाषाको मैले रोयल्टी नपाउने र खोज्न पनि नपाउने उल्लेख छ रे। म त अंग्रेजी भाषा पटक्कै नजान्ने मान्छे।