कसैलाई दरबार बनाउनु छ, कसैलाई घरबार बनाउनु छ!
कसैलाई दरबार बनाउनु छ,कसैलाई घरबार बनाउनु छ। मलाई भने यसबेला समाज सम्याएर बराबर बनाउनु छ।

कसैलाई दरबार बनाउनु छ,कसैलाई घरबार बनाउनु छ। मलाई भने यसबेला समाज सम्याएर बराबर बनाउनु छ।
स्वाभिमानको बगैंचामा जिउँदै थिइ भनी दिनू,परिश्रमको आफ्नै पौरख पिउँदै थिइ भनिदिनू। पटकपटक टालेको मन उध्रियो रे फेरि पनि, विचारको सियो धागोले सिउँदै थिइ भनिदिनू।
जानीजानी किन झूटा भ्रम छर्छ मान्छे, बाँचुन्जेल मरिहाल्ने हर्कत गर्छ मान्छे। सिंत्तै पाए अलकत्र खाऊ जस्तो गर्दै, मान्छेको औकातबाट किन झर्छ मान्छे?
सन् २०१३ को गणनामा बाघको संख्या १ सय ९८ थियो। त्यो बेला चितवनमा मात्रै १ सय २० बाघ थिए। सन् २००९ मा भने बाघको संख्या १ सय २१ थियो।
व्यवस्थापन पनि विकास हो भन्ने बुझाइ नै विकास भएको छैन। सडक दुर्घटनाका कारणले दैनिक मान्छे मरिरहेका छन् तर कसैले यसतर्फ कसैको ध्यान भएको छैन। सकडको असुरक्षाले गर्दा बढिरहेको बेथिति घटाउन सडक सुरक्षा अवलम्बन गर्नु पनि विकास हो।
अमेरिकाको बफेलोबाट उत्पत्ति भएको हो, बफेलो विङ्स। सो विङ्स १९६४ मा न्युयोर्कस्थित बफेलोमा रहेको एन्कोर बारमा उत्पत्ति भएको मानिन्छ। यसको निर्माताका रूपमा टेरेसा बेलिसिमोको नाम अघि आउँछ।
महेश्वर आचार्यभृकुटीमण्डपमा जेठ अन्तिम साता पुस्तक मेला चलिरहेको थियो । पुस्तकप्रेमीहरू आ–आफ्नै धुनमा पुस्तक खोजिरहेका थिए । तीमध्ये एक युवा थिए, शंकर उपाध्याय । उनको पुस्तक सूचीमा पहिलो नम्बरमा थियो– खप्तड स्वामीको ‘विचार विज्ञान’ ।
झन्डै पचास वर्षअघि वीर अस्पताल हातामा बिरामी बहिरालाई उपचार गर्न सजिलो होस् भनेर सांकेतिक भाषा सिकाउन थालियो। सांकेतिक भाषामार्फत सिकाइको सुरुवात बिन्दु थियो, त्यो प्रयाश। त्यो बेला सांकेतिक भाषाको आधार पनि थिएन न त अभ्यास नै । समय क्रममा बहिरा विद्यालय खुले। शब्दकोश पनि बने। औपचारिक अध्यापनको थालिएको पचास वर्षमा सांकेतिक भाषा ‘स्मार्ट’ बन्ने मार्गतर्फ लम्केको छ।
