मेरी आमा  

गाउँमा

मेरो बाटो हेर्दै पिँढीमा रुँदै छिन्  कि  

च्यातिएको आमाको फरियामा सिर्सिर बतास खेल्दैछ कि  

धुलैमैलै चौबन्दीमा

पुतली आई बस्दैछ कि  

छिद्रछिद्र  पटुकीको पोल्टोबाट  

झिकेर लामपाते

रुँदैरुँदै सालको पातमा सुर्ती बेर्दै छिन् कि  

पारीपट्टि लागिरहेको होला  डढेलो जलिरहेको होला रानी वन  

वारिपट्टि धुमिरहेको होला मौसम  

गलिरहेको होला आमाको  मन पिरैपिरले खाइरहेको होला मुटु  

आमाको सपना सजाउन  

परदेश लागेकी अभागी छोरी म

आज आफै सपनाजस्तै भएकी छु  

आफ्नै खुसीहरूबाट आज भागेकी छु  

तर पनि आमा,

उत्साह र संघर्षको उकालीमा चढ्न  

दुखहरूलाई नै बैसाखी  हरपल बनाएकी  छु  

हर दिन आँसुहरु पिएकी छु  

तिम्रो  सपना पूरा गर्न  

आफ्नै रहरहरू  मैले सिएकी छु  

भो अब छातीको घाउ अरू नदुखाउनु  

म छोरीको सम्झनामा

अरू आँसु नचुहाउनु  

मेरी आमा ,  

गाउँमा  

देउरालीमा भाकल गर्न लौरो टेकी जाँदै छिन् कि  

हरेक मठमन्दिरमा पाती चढाई ढोग्दै छिन् कि  

बाटो  हिँड्ने बटुवालाई मेरो खबर सोध्दै छिन् कि  

आमा ,

आउँछु अब फर्किएर  

आफ्नै गाउँघर सम्झिएर  

दशधारा दुध पिएको त्यो गुण तिर्नुछ मैले  

आमाको काखमा लुट्पुटिदै रम्नु छ मैले ।

प्रकाशित: १६ फाल्गुन २०७७ ०५:४३ आइतबार