इमेल पढेपछि मुटु ढक्क फूल्यो। हतारहतार फेक आइडीबाट उसको प्रोफाइल खोलेँ। हार्दिक श्रद्धाञ्जली लेखेर थुप्रै फोटो ट्याग भैसकेका रहेछन्। जबरजस्ती मन सम्हालेँ। मैले यति धेरै मन पराएको मान्छेको खरानीसम्म देख्न पाइनँ। यो जुनीमा त सम्भव भएन अर्को जुनी पाएँ भने उसलाई नजिकबाट एक पटक नियाल्न मन छ।
सके त पानीमाथि ओभानो हुने गर्छन्, स्वार्थ पूरा भएपछि हात धुने गर्छन्। अरूको समस्यामा सल्लाह दिनेहरू, आफूलाई पर्दा धरधरी रुने गर्छन्।
दाइजो दिने धनदौलतले,बाबा मलाई पढ्न दिनु, आत्मनिर्भर बन्ने मन छ, मलाई अघि बढ्न दिनु।दाइजो ल्याइनस् भन्दै अझै, नारी जिउँदै जलाइँदैछन्, यस्तो प्रथाविरुद्धमा, अब मलाई लड्न दिनु।
तिम्रो काखमा शरण पर्न , आउँछु नेपाल आमा, तिम्रो ओठमा खुसी छर्न, आउँछु नेपाल आमा। देश दुखेको बेला विदेश, बस्ने रहर छैन मलाई, त्यो लिपुलेक फिर्ता गर्न , आउँछु नेपाल आमा।
जसो गरी पानीमाथि बग्छ फूलको थुङ्गा, त्यसै गरी बग्यो मेरो कागजको डुङ्गा। लेउमा परी अल्झिएर रोकिन्छ कि कतै, बग्दै जाँदा बिच बाटामै ठोकिन्छ कि कतै । भाँजो हाल्न आए आओस् निहुँ खोज्ने ढुङ्गा, तर अघि बढ्छ मेरो कागजको डुङ्गा।
राम्रो भन्छ वसन्तलाई कविको दुर्दान्त चिन्तन् फगत् आँधी हुण्डरीको चुटाइ कलिला भोग्छन् लता पल्लवित् ज्वालामा जलि मर्दछन् हलहले मुना कलीला जब यो बेला ऋतुराज् वसन्त बढिया भन्छौ कसोरी अब !
बढ्दै गएको छ यो दिलभित्र दूरी आज, कसैले चलाए छ यो मुटुभित्र छुरी आज।शान्त तलाउमा आज देखिँदै छ हलचल, अचानक चलेको छ मनभित्र हुरी आज।
हुन त हो म चाडपर्वमा तास त खेल्थेँ नै । विगतको दशैंमा खेले, तिहारमा खेले । यस वर्षको चाडपर्वमा कोरोना सल्किन्छ कि भन्दै तासजुवादेखि टाढै थिएँ । खेल्ने जाँगर चलेनन् । शरीरको ख्याल गर्ने धाउन्नमा थिएँ । शरीर नै ठूलो सम्पत्ति भन्ने ज्ञान थियो मेरो । लक्ष्मीपूजा अर्थात् हिजो साँझ त्यो पनि नभनौं, बेलुकाको समयको खानापछि फोन आयो, ‘हन कता हौ ? लक्ष्मीपूजा नमनाउने?’
ऊ विरामी श्रीमतीको छेउमा बसेर कुरा गरिरहेका थिए –साँच्चि प्रभा ती उषाका छोरालाई त कोराना पो लागेको छ अरे त नि । विदेशमा कति नेपालीहरू नि मरिसके भन्छन्। –साँच्चै हो र ? प्रभाको बोलीमा तागत आएझैँ सुनियो।–तिमीसँग को ठट्टा गर्छ त नि । उनका श्रीमान् जगदिश दाइ त सुनेर प्रेसरले ढले अरे,अस्पताल लगिरछन। प्रभाको धुम्म परेको अनुहारमा एकाएक चमक आयो , काँडो झिकेझैँ भयो विमार।
सुगन्ध छर्ने कस्तुरी मरेपछि दुर्गन्धित सिनो बन्दोरहेछ,मिलनमा महझैं गुलियो बिछोडमा अमिलो बन्दोरहेछ।भुंग्रोको माछाझैं छट्पटिएर रात काट्न मुस्किल भो , आधा–रातमा बिउँझिदा आखिरमा रात अनिदो बन्दोरहेछ।
हजुरआमासँग तपाइँहरू घरमा गएर बस्नु मात्र होस् । केही गर्नु पनि पर्दैन भन्दै आमा रुनुभयो । हजुरबाहरूले तपाई हाम्रो खुसीका लागि कति दुःख गर्नुभयो । उहाँहरू त भगवान् हो । हजुरआमा र हजुरबा भएको घर त पवित्र मन्दिर हो– जिज्ञासुले भनिन् । हजुरबाका आँखाबाट आँसुका ढिक्काहरू गालातिर झरे । हजुरबाले दुवै नातिनातिनीलाई अँगालोमा बाँध्नुभयो । आमाबुबाले पनि छोराछोरी र हजुरबा हजुरआमालाई अँगालो मार्नुभयो । जिज्ञासुले परिवर्तनको हात दह्रो समातेर हामी सफल भयौँ भन्ने सङ्केत दिइन् । सबै जना मिलेर घर फर्किए ।
मलाई हैजाको कारण देखेर भोकले मार्यौ निरोगी बन्ने लालची अभियानमा लागेका तिमी आज क्यान्सर रोगद्वारा महारोगी भएका छौ तिम्रो आत्माझैं मेरो मृत आत्मा पनि भड्किरहेछ वरिपरि तिम्रैनियालिरहेछु तिम्रो सम्पूर्ण गतिविधि म भोकको शहीद माखो हुँ ।
 Nirmal Raman Parajulil ooooo-480x320.jpg)
 Surya Lakaju ooooo-480x320.jpg)
