शरियत अनुसार मदिरा सेवन गुनाह (अपराध) मानिन्छ। यस्तो अवस्थामा कतारमा मदिरा पाउनु मेरो विचारमा कठिन मात्र होइन, असम्भव थियो। काठमाडौंबाट विमानले भुई छाड्ने वित्तिकै मेरो मस्तिस्कमा यस्तै कुरा आएका थिए।

खाने मुखलाई जुँगाले छेक्दैन भन्ने उखान यस अघि केही साथीले पाकिस्तान र बंगलादेशमा मदिरा सेवन गरेर चरितार्थ गरेका थिए। पाकिस्तान र बंगलादेशको तुलनामा खाडीमा कानून निकै कडाई साथ लागु गरिने मेरो अनुमान थियो।

दोहा पुगेको अर्को दिन खाडी सम्बन्धी मेरा धेरै अनुमान गलत सावित भए। राजधानी दोहा त झन सुविधायुक्त आधुनिक सहर रहेछ। कुनै कुनै ठाउमा हरियाली देख्दा मलाई निकै रमाइलो लाग्यो। महिलाले वुर्का लगाए पनि अनुहार ढाकेका हुँदैनथे।

अर्को आश्चार्य त्यहाँका केही नियम सुन्दा लाग्यो। प्रहरीले झगडा भएको देखे साधारणतया कसको त्रुटी नभनि दुबैलाई थुनामा राखेर कार्यवाही चलाइँदो रहेछ।
त्यस्तै तेक्वान्दो खलाडी दिपक विष्टले स्पर्धा सकिएको अर्को दिन साथी भेट्न जाँदा मलाई पनि लगेका थिए। त्यति बेला थाहा पाए, यहाँ विदेशीले मदिरा खरिद गर्न पाउदा रहेछन्। त्यो पनि निश्चित अवधीका लागि निश्चित परिमाण सहित कोटा व्यवस्था अनुसार।

हामी सपिङ मलमा पुग्यौँ। त्यहाँ विदेशीको संख्या बढी थियो। उनले एउटा स्कच र वाइनको सिसी लिएर आए। बेलुका मैले पनि दुई ग्लास वाइन पिए।
त्यो दिन हामी चेतनहरूलाई भेट्न जादै थियौँ। मसँगै राष्ट्रिय खेलकुद परिषद (राखेप)का तत्कालीन सदस्य सचिव जीवनराम श्रेष्ठ र राखेप सदस्य लक्ष्मण श्रेष्ठ थिए। उनीहरू दोहाको नजमा टोलस्थित प्रवासी नेपाली संघका एक पदाधिकारीको घर (डेरा)मा बसेका रहेछन्।

त्यहाँ चेतन भान्सामा ‘चिकन ससेज' काट्दै थिए। खाने र पिउने व्यवस्था राम्रै भइ सकेको रहेछ।
तेस्रो पेग ह्विस्की पिएपछि एक जनाले भने-दोहामा पानी पर्दैन र पिउन पाइँदैन भन्ने मान्छेलाई कुटे पनि हुन्छ।

हुन पनि दोहा पुगे देखि नै वर्षाले छाडेको थिएन। त्यतिबेलासम्म राम्रै थाहा भइ सकेको थियो, दोहामा पिउन पनि पाइँदो रहेछ। ‘हैन यसरी पिउदै जाने हो भने कोटा समाप्त होला है' एक जनाले ठट्टा गरे,'हामीले पहिले नै दाजुहरूको छ महिनाको कोटा भ्याइ सके जस्तो छ।' एसियाडमा गएका नेपाली त्यहाँ बस्दै आएका नेपालीको परिचय पत्रबाट मदिरा खरिद गरि रहेका थिए।
‘हामी त १२-१४ दिनमै यहाँका ‘लोकल' जस्तै भइ सक्यौँ।' केही वेरअघि हामीलाई लिन मुल बाटोमा आउँदा स्थानीय जस्तै हाउभाव प्रकट गरि रहेका विष्णुले भने।
जे होस् शरियत कानून भएको दोहामा पनि मदिरा बगेको देख्दा अर्को अनुमान पनि गलत सावित भयो। नेपालीले पाएको दुख चाही हामीले अनुमान गरेभन्दा बढी नै थियो।

प्रकाशित: ५ भाद्र २०६७ ००:२० शनिबार