उज्यालोको प्रतीक्षाः एक मुठी घाम

सरितका कथाहरूमा कथाका तत्त्वका हिसाबले अब्बल छन्। भाषाबोधगम्य छ। शैली कतै बिम्ब छ त कतै अलंकार। धेरै व्यंग्य छ, अनि ‘ड्रामेटिक आइरोनी’ छ।