प्रभा भट्टराई

मैले इँट्टा बोकेको हेरिबस्छौ मालिक,

चिन्नै पनि गाह्रो भो, मान्छे हौ कि सालिक !

बा–आमाको काखैमा हाँस्ने खेल्ने बेलामा

बाध्यताले पारेछ मलाई तिम्रो जेलमा !

मेरा साना खुट्टामा कोर्रा हान्छौ मालिक,

चिन्नै पनि गाह्रो भो, मान्छे हौ कि सालिक !

कापीकलम् किताब बोक्नुपर्ने हात यो,

कुन्नि केके बोकायौ ?किन ग¥यौ घात यो ?

बालकको पसिनामा पौडी खेल्छौ मालिक,

चिन्नै पनि गाह्रो भो, मान्छे हौ कि सालिक?

हाम्रा पनि इच्छा छन्, रमाइलो भोलि होस्,

शिर सधैँ ठाडो होस्, स्वाभिमानी बोली होस् !

पैतालाले शिर यो किन थिच्छौ मालिक?

चिन्नै पनि गाह्रो भो, मान्छे हौ कि सालिक?

प्रकाशित: ३० जेष्ठ २०७८ १०:४७ आइतबार