छायादत्त न्यौपाने बगर

रुख ढल्यो  

जराले जरा झिकिरहे

पुराना पात

पालुवा पन्छाउन व्यस्त  

चुहिरहे छानाहरू

खै टालिएका भित्ताहरू ?

रित्तिरहेछ पानस

दनदनी बलिरहेछ अँध्यारो 

खनिरहेछ लुरेले

भकारी भरिरहेछ मोटेले

हिजोजस्तै चाल

उस्तै हैकम अहङ्कार ?

अविच्छिन्न तमस

परिवर्तनका चर्का नारा

कर्ममा बेथिति  

भोक बाँचिरहेछ झोपडी

विलासका बगैंचाभरि

विभेदका खाल्डाखुल्डी यहाँ  

कुचो लाउनु छ

बासी मान्छेको भीडमा

जाँगरिला पैतालाले

वैचारिक धार टेकेर

अँध्यारो निभाउनु छ

दियालो सल्काएर यहाँ !

प्रकाशित: ६ श्रावण २०७८ ०३:३९ बुधबार