प्रेम पुन मगर 

सोम सरको एक जना मात्रै नाति थियो । आज उही  प्यारो नातिको जन्म उत्सव थियो। पोखरा जागिरे छोराबुहारीले उक्त कार्यक्रमको तैयारी गरेका थिए।

हतारहतार पाँच बजे नै छोरोको फोन  आयो।

– बुवा कहाँ आइपुग्नुभयो ? छिटो गरेर आउनुहोस् यताको पूरा तयारी भइसक्यो।

– छोरा दुख नमान है। म यसपटक पनि आउन नसक्ने भएँ। राम्रोसँग नातिको जन्मदिन समारोह सफल पार्नु। आउँदो साल अवस्य आउने छु।

– बुवा हरेक साल यसै भनेर टार्नुहुन्छ। तपाइँलाई आफ्नो सन्तानको माया छैन। हजुर जस्तो बुवा हुनुभन्दा नहुनु बेस्।

गाउँमा एक्लै रहनुभएका  र अकस्मात सिकिस्त र बेहोस  हुनुभएका वृद्ध बुवालाई हस्पिटल लैजादै थिए। उनले छोराको कुरा सुनिरहे मात्र केही बोलेनन्।

प्रकाशित: २६ पुस २०७७ ०४:४५ आइतबार