डा. दामोदर पुडासैनीका झरीसम्बन्धी पाँच कविता

म झरी बनेर झरेँ, झर्दा झर्दै जगाएँ तिमीलाई, तिमी त शुष्क थियौ, एक्लो थियौ र, उदास थियौ, म झर्न थालेपछि मात्र, तिमीमा उम्रन थालेको हो जरा।