सुझावका असिना
मन भित्रभित्रै उकुसमुकुस भयो। अर्को विकल्प थिएन। काम त चलाउनै पर्यो। चुकुल लगाउन खोजें। चुकुल त भाँचिएर ठुटो मात्रै रहेछ।
१४ वैशाख २०८१ शुक्रबार
घनबहादुर थापा
घनबहादुर थापाका लेखहरु :
भुन्टी र भुन्टेको बिहे
भुन्टी खरायो एक्लै बस्थी।बिहे भएको थिएन। एक दिन बजार घुम्न जाँदा एउटा भाले खरायोसँग भेट भयो। दुवैका आँखा जुधे। ‘तिम्रो नाम के हो ?’ खरायोले सोध्यो। ‘भुन्टी’ उसले लजाउँदै भनी र मुस्कुराई।
भिडियो गेम
‘ल्यापटपभित्र ग्वार्र दौड्ने को हो हँ ?’ सुलभले ल्यापटपभित्र छिटोछिटो हिँडेको कार्टूनलाई देखेर सोध्यो। ‘मेरो नाम भिडियो गेम हो। म तिम्रो साथी बन्न आएको हुँ। तिमीले मलाई आफूसँग खेलायौ भने म तिमीलाई धेरै माया गर्छु। मलाई सधैं तिम्रो ल्यापटपभित्रै राख है !’ फुत्रुक्कफुत्रुक्क उफ्रिदै कार्टूनले अनुरोध गर्यो।
दुष्ट धुवाँधुलो
मिलनटोलका केटाकेटीहरू धुलेचौरमा फुटवल खेलिरहेका थिए। सञ्जय पनि त्यही समूहमा थियो। खेल्दाखेल्दै सञ्जयलाई एक्कासि सास फेर्न अप्ठेरो भयो। खेल्नै छोडेर घरमा गएर सुत्यो। ‘आम्मै नि, मेरो बाबुलाई के भो’ आमाले भन्नुभयो, ‘लौ न सञ्जयका बा अब के गर्ने !’
प्रहरीका ६३ वर्ष
पछिल्लो समय प्रहरीप्रति जनअपेक्षा चुलिँदो छ । त्यो अपेक्षाले नै प्रहरीप्रति प्रश्न पनि उठ्छ । त्यसलाई सकारात्मक रूपमा लिई काम गरेमा प्रश्नको उत्तर आफैँ मिल्छ । ‘जनअपेक्षा’, ‘जनचाहना’ शब्द सुन्दा सामान्य लाग्छन् ।