रामकुमार श्रेष्ठ फुच्चे
जिन्दगी यो विवशता को जञ्जीर भनेर,
विधाताको खेल यस्तै रहेछ आखिर भनेर।
सधै कति कोसिस गर्छौ दुनियाँलाई हराउने,
खुट्टा तान्छौ सधै कहाँ छ अग्लो भीर भनेर।
थाहा हुदैन बगैचामा फुलेको फूललाई त,
बिहान म आर्यघाट पुग्छु या मन्दिर भनेर।
भनिन्छ जित्नेहरूको इतिहास लेखिन्छ रे,
बुझ्नुपर्छ यस्तै रहेछ मेरो तक्दीर भनेर।
चिनी माग्दा नुन दिने चलन छ समाजमा,
छैन रहेछ कुनै अर्थ यहाँ दुखपीर भनेर।
प्रकाशित: २८ चैत्र २०७७ १२:५२ शनिबार
