२७ आश्विन २०८१ आइतबार
image/svg+xml
कला

माटोको माया

कविता

सुनिता गिरी

म छिट्टै आउँदैछु 

उजाडिदै गएका गुराँसहरूमा रङ्ग भर्न

 ओठहरूमा  मुस्कानको गीत बोकेर 

फाट्दै गएका मनहरू जोड्न

 अमर प्रीत गुगुनाउँदै 

म छिट्टै आउँदैछु 

जब  आउँछु 

शान्तिपूर्वक उभिन सकूँ आफ्नो माटोमा

 निर्धक्क हिँड्न सकूँ आफ्नो बाटोमा 

जसरी निर्बाध उडिरहेछन्

 गगनमा चराहरू 

सगरमाथाको स्वाभिमानी छाती बोकी 

म मेरो रहरको साइतमा 

ससम्मान जन्मभूमि टेक्न

 म छिट्टै आउँदैछु 

जब आउँछु 

स्वतन्त्र आँखाले हिमालको उचाई नाप्न सकूँ 

बाँसुरीबाट शान्तिको धुन निकाल्न सकूँ 

मेरा बाँकी सपना फुलाउन मेरै रगत र पसीनाले 

आफ्नै पखेरु भिजाउन 

म छिट्टै  आउँदैछु 

तर बिन्ती छ मेरो 

मैले माटोमा टेकेपछि 

फर्की हेर्न नपरोस् 

अर्को देशको माटो ।

प्रकाशित: ११ भाद्र २०७७ ०७:१७ बिहीबार

खुशी 0 %
दुखी 0 %
अचम्मित 0 %
हास्यास्पद 0 %
क्रोधित 0 %
अर्को समाचार
Download Nagarik App
Download Nagarik App