मीनकुमार नवोदित
छरपस्ट समयलाई टिपेर
थन्क्याउनु छ
कागजको दराजमा
र, आत्महत्या गर्न हिंडेको हावालाई
फर्काउनुछ जीवनको लयमा ।
टाउकोमाथिबाट कुदिरहेको
सूर्यलाई समाएर
राख्नु छ बादलको झोलामा
अनि लगेर छाड्नुछ
अँध्यारो बस्तीमा
गल्छेंडो छिचोल्दै बगिरहेको नदीलाई
काँधमा राखेर
पुरयाउनुछ दुर्गम गाउँ ।
खुला आकाशमा मन्दिर बनाएर
राख्नु छ सबै देउतालाई एकैठाउँ
अनि गर्नु छ पूजा
सबैलाई एउटै नामबाट ।
कुहिरोको जहाज चडेर
यात्रा गर्नु छ स्वर्गको
पुर्खाहरूलाई भेटेर
गफिनुछ एकैछिन
बुभ्mनु छ
पुर्खाहरूको घरघर पुगेर दुःखसुख
हिउँको मैदानै–मैदान फर्किएर
सुनाउनु छ शासकलाई
पुर्खाहरूको खबर ।
इन्दे्रणीको पुल तरेर
जानु छ घर
र, बाआमाको वैवाहिक स्वर्ण उत्सवमा
भाग्दै गरेका सन्तानहरूलाई समाएर
दिनु छ एउटा स्वर्णिम उपहार ।
प्रकाशित: १८ श्रावण २०७७ १०:४३ आइतबार
.gif)
