आँखामा सपना

जीवन र मृत्यु संघार बिचमा

बाँच्दै गर्दा

मैले कति पटक मनभरि

राताम्य गुराँसी सपना सजाएँ

तर जीवनको क्यानभासमा

एकनासको रङ कहाँ हुँदोरहेछ र!

म चाहन्थे रंगीन संसार जिउन

तर,

समयले बेरङ बनाइदिंदो रहेछ

म चाहन्थे फ’ल्न गुराँसझै ढकमक्क

तर समयले बेपर्वाह उजाडिदिंदोरहेछ

म फुलाउन खोज्थे अधरमा लालुपाते मुस्कान

तर आँखामा टिल्पिलाएको आँसुले

मुस्कान बगाइदिंदो रहेछ

तथापि म जीवनदेखि हार्ने छैन

अनन्त यो यात्रामा

म समयलाई जितेर

मेरा सपनाहरू

बिपनामा बदल्न चाहन्छु

मेरा अँध्यारा रातहरूलाई चिरेर

उज्यालो प्रेमको लय गुनगुनाउन चाहन्छु।

प्रकाशित: २४ फाल्गुन २०८० ११:२९ बिहीबार

चाड आयो, तलब आएन, शिक्षकको घरमा खुसी छाएन

दक्षिणी रौतहट र सर्लाही गाउँहरूमा दसैंको कुनै रौनक छैन। बाढीले गर्दा जनजीवन प्रभावित बनेको त छँदै छ, त्यहीँमाथि स्थानीय शिक्षक तथा कर्मचारीले तलब सुविधा नपाउँदा उनीहरूको मुहारमा थप निराशा थपिएको छ।

‘दसैं आइसक्यो, न खाना, न छाना’

हिन्दूहरूको मुख्य पर्व बडादसैं सुरु भइसकेको छ तर देशका विभिन्न भूभागमा हालैको बाढीपहिरो तथा डुबानले दिएको पीडा ताजै छ।

ऋण गरेर जदुको किरिया गर्दै परिवार, खगेन्द्रसँगै कतार जाने सपना अधुरै

जदु चितवन राष्ट्रिय निकुञ्जअन्तर्गत सौरहाको हात्ती प्रजनन केन्द्रका अनुभवी माउते थिए। सौरहाको हात्ती प्रजनन केन्द्रमा जदुले २०६५ सालदेखि करारमा सेवा सुरु गरेको उनका बुवा पञ्चलालले बताउँछन्।

आँखामा सपना

कविता