रूपा अधिकारी ‘आप्रशा’
निसंकोच नमानी लडाइँ गर्दै–गर्दै आफ्नैको बीच।
तेरो र मेरोको अंशवण्डा गर्दै थियो मानव समाज।।
चलिरहेको विकृतिको इतिहास बिर्सिएर नै आज ।
महामारीले दियो विश्वमाझ सचेतताको सुझाव।।
धनसम्पतिको जोह मोह पुस्तौं पुस्ताका लागि गर्न ।
लागी पर्यो रे सभ्यता मानव शक्तिको रूप देखाउन ।।
सत्य र असत्यको रहेन मानब बीच थोरै पनि चेस्टा ।
सायद अति भयो प्रकृति लागि पर्यो कर्तुत मेटाउन ।।
भोको पेट सबको थियो बाँडेर खान नजानेरै होकि ।
गरिबीको धज्जी उडाई सेवाको नाम बन्यो विकृति ।।
एकपछि अर्को असभ्यताको पहिचान बढेरै जाँदा ।
कुकार्यका रीतले अति नै भयो र रुष्ट भइन् प्रकृति ।
घर,समाज,देश हुँदै ठुलो रूपमा नै संसार झाँगियो ।
बुद्धि – विवेकले कार्य गर्न नसक्ने लालच छ पछाडि ।।
विपत्तिको पाठ समय समयमा पढाइ चेतना जगाई ।
सम्पति मात्रले केही गर्ने भएन रे कोरोनाको अगाडि।।
जुन पदमा रहोस् उसँग हुने मोहका घरहरू अनगिन्ति ।
तर पनि स्वच्छ पर्खालरहित उकुसमुकुस छन् मन्दी ।।
जातिय विभेद र अहम्ताको कालो बादलहरू वरिपरी ।
त्यसैले त मानव जाति हामी सदैव हुने समयको बन्दी ।।
प्रकाशित: ३० असार २०७८ ०६:४२ बुधबार
