प्रेम पुन मगर 

ऊ भन्दै थियो, ‘मेरी छोरी साह्रै खराब छे।’

मैले सोधेँ, ‘किन, कति सालकी  छोरी ?’

उसको जवाफ थियो  – भर्खर साढे तीन साल ।

‘ल यति सानी उमेर । यो उमेर भनेको त राम्रा ज्ञान सिकाएर भविष्यको लागि जग राख्ने दिन पो त। आहा, मलाई त यो उमेरका बच्चाबच्ची साह्रै मन पर्छन्। तीन सालमा के थाहा हुन्छ र ? यो उमेरका बच्चा मैले पाएँ भने त ज्ञानी बनाइदिन्छु।’

मेरो कुरा बीचमा काट्दै निराशाजनक स्थितिमा उसले भन्यो।

‘कसरी सिकाउने राम्रा ज्ञान ? भनेको नमान्ने, केश उखेलिदिने, आँखा नाकमा औंलो हाल्दिने, मोबाइल तोडिदिने, गिलास थालहरू पनि तोडफोड गर्ने, किताब र अरू सरसामानहरू नष्ट गरिदिने, आराम गर्न नदिने, राक्षस नै जन्मेकी रहिछ । म त हारें ।’

फेरि मजाकको पारामा भन्यो। मलाई यो बच्ची चाँहिदैन तिमीलाई चाहियो भने लैजानु।

जसरी कसैमा सकारात्मक प्रभाव जमाउन ब्यक्तिमा असल स्वभाव चाहिन्छ । त्यसरी नै बच्चाबच्ची राम्रो हुन बाआमालगायत सम्पूर्ण पारिवारिक सदस्यहरूको चरित्र साह्रै राम्रो हुनुपर्छ। जुन  नसिकाई पनि सिकून्। हाम्रो गन्थन सुनिरहेका ज्ञानी दाजुले भन्नुभयो।

प्रकाशित: २८ भाद्र २०७७ ०७:५७ आइतबार