अगम विकराल
रुँदैरुँदै कता जाऊँ संसारबाट एक्लिएको मान्छे,
मनको बह कसलाई पोखूँ सबैबाट एक्लिएको मान्छे।
अघि बढदा ठेस लाग्छ बेसाइतमा जन्मिएँ कि,
सुख कहिले नफाप्ने कर्मै मेरो खोटो छ कि,
दुख्दादुख्दै थाहै नपाई आफैबाट एक्लिएको मान्छे ।
फसिरहे जीवनभरि दुःखैबाट पार नपाएर,
सयौं चोटि मरे जिउदै आफूबाट छुट्टिएर,
दुख्दादुख्दै थाहै नपाई आफैबाट एक्लिएको मान्छे।
प्रकाशित: २३ पुस २०७७ १०:२२ बिहीबार
.gif)
