त्रिविक्रम पाण्डे 

बा – श्यामशरण

जेठो छोरो– दुर्गेश

माइलो छोरो– सुमेश

कान्छो छोरो– सुरेश

रमेश –  

‘बुवा, समाज भेला भयो, अब अंशबन्डा गरिदिनुहोस् ।’ 

समाज – 

‘जब समूहमा व्यवहार चल्दैन तब छोराहरूलाई भिन्न गराइदिनु नै ठीक हुन्छ । भन, श्यामशरण अब तिमी कुन छोरासँग बस्न चाहन्छौ ?’

समाजले श्यामशरणसँग सोध्यो ।

दुर्गेशले भन्यो, ‘होइन यसमा केको सोध्नु , चार महिना बुवामसँग बस्नुहुन्छ अनि चार महिना माइलासँग फेरि चार महिना कान्छासँग बस्नुहुन्छ ।’

समाज – लौ तिम्रो त फैसला भयो । अब गरौं सम्पत्तिको भागबन्डा ।

श्यामशरण –

(जो घोसे मुण्टो लगाएर बसेका थिए, एकाएक चिच्याएर बोले,)

‘कस्तो फैसला, केको फैसला ?’

अब म गर्नेछु फैसला यी तीन जनालाई घर बाहिर निकालेर चारचार महिना आलोपालो गरेर यी आएर बसून् मसँग अनि बाँकी महिनाका लागि आफ्नो व्यवस्था आफैं गरुन्...’

‘सम्पत्तिको मालिक म हूँ , यी होइनन् ।’

तीनवटै छोरा र समाजको मुख खुलाको खुला नै रहिरह्यो, जस्तो कि कुनै नयाँ–नौलो कुरा भएको छ ।

यसलाई भन्छन् प्रभावकारी फैसला । फैसला सन्तानले होइन आमाबा आफैंैले गर्नुपर्दछ ।

वर्तमानमा हरेक बाआमाले हाम्रो समाजमा पनि यस्तै खाले फैसला गर्न आवश्यक छ ।

प्रकाशित: ११ भाद्र २०७७ ०५:५९ बिहीबार