विनोद नेपाल
एकदम खुसीयाली। सबैका मुहार उज्यालो। सबै विजयी भावमा, प्रफुल्ल।
अचानक पुगेको ऊ छक्क परयो।
‘हैन सबै एकदमै प्रसन्न हुनुहुन्छ त, के भो हँ, केको खुसीयाली हो ? खुसखबरी सुनाउनुस् न’ उसले भन्यो।
यत्तिकैमा एउटाले लड्डू सहितको किस्ती अघि सार्दै भन्यो, ‘ल मुख मीठो गर्नुस् ।’
ऊ झनै आश्चर्यमा परयो।
‘थाहा पाउनुभएको छैन कि क्या हो अझैसम्म ?’
‘अहँ, केही थाहा छैन।’
‘ठेगान लाग्यो नि ।’
उसले अझै कुरा बुझेन। ट्वाल्ल परेर हेरिरह्यो र प्रस्ट हुन खोज्यो।
‘साँच्चै थाहा पाउनुभएको छैन कि क्या हो!
‘अहँ साँच्चिकै केही थाहा छैन। यो माहोल हेर्दा त केही राम्रो नै भएको हुनुपर्छ।’
‘ए, सुत्नु पो भएछ ।’
‘राति बसियो। राति नै सकियो नि त ?’
ऊ झनै अचम्भित भयो । सोध्यो ‘हैन, के भयो ?’
‘गयो नि त।’
‘अब त जत्ति कोसिस गरे पनि बिउँझिदैन ।’
‘ए, त्यसैको खुसियाली पो ?’
उनीहरू हलल्ल हाँसे।
प्रकाशित: ८ जेष्ठ २०७८ ०८:०९ शनिबार