अन्जना पौडेल ‘अनुश्रुति’
केही टुक्राटाक्री
सपनाका खोजीमा
परदेश लम्किएको म
सपनाका सिला खोजेर
आफ्नो जीवन
त्यो अग्लो पहाडको
सिलाजितझैं
मजबुत बनाउन खोज्दै गर्दा
अचानक आज चीर सपनामा
स्वदेश फर्कंदैछ मेरो शरीर
काठको बाकसमा !
तिम्रै सपना खोज्न
हिँडेको थिएँ !
तर तिम्रा सपना
भेट्टाउनै सकिन
तिम्रा सपना पूरा गर्नै
सकिन
मलाइ माफ गर है आमा !
मलाइ गहिरो चोट लाग्दा बचाउन
सञ्जीवनी बुटी ल्याइदिने हनुमान
त्यो विरानो लंकामा
थिएनन् आमा !
तिमीलाइ थाहा छ आमा ?
सपनाकै बाटोबाट सपनामै
यो संसारभरमै
नभएको देश
लादैछन् नि मलाई !
जहाँ सास फेर्नु पर्दैन रे
जहाँ जन्मनु र मर्नु पर्दैन रे
जहाँ पुगेपछि फर्किनु मिल्दैन रे !
कस्तो होला त्यो संसार
मेरो आत्माले सोच्दैछ !
तर,
म जन्मेको संसार अनि
तिम्रो न्यानो र स्नेही काखमा
बस्ने धोको अधूरो रह्यो नि आमा !
अहँ,
म त
बिउँतिनै सकिन आमा
सपनाका सगरमाथाबाट !
र
परें चिर निद्रामा !
हे नेपाल आमा
मलाइ सम्झेर
आँसु नझार्नु है !
प्रकाशित: ११ वैशाख २०७८ ०७:४२ शनिबार
