ध्रुवकृष्ण ताम्राकार

            १)

दिउँसै रात सम्झेर सपना देख्नेहरू

पत्थर सम्झेर मान्छेको मनमा टेक्नेहरू

आफ्नो मात्र भलो सोच्दछन् जो

अवश्य लड्नेछन् न्यानो घाम छेक्नेहरू ।

          २)

ए बादल पर्ख नरोऊ तिमी

व्यथाले आफ्नै मुख नधोऊ तिमी

यहाँ मान्छेकै छ कोलाहल निरन्तर

काफी छ मान्छेकै आँसु भो नरोऊ तिमी ।

           ३)

झरिरहेछ जिन्दगी आफ्नै आँसु बनेर

आफ्नै मन तर्सन्छ पीडा बोक्यो भनेर

थाहा छैन कसरी कस्तो हुरी आयो

जिन्दगी यो बाँचिरहेको छु औंला गनेर ।

            ४)

भनिन्छ साहस भए ढुंगा पनि पग्लन्छ

सत्यको अगाडि असत्य कहाँ अग्लन्छ ?

बलियो हुन्नन् अहमहरू एकदिन ढल्छ नै

घमण्ड ढलेपछि नयाँ घाम झुल्कन्छ ।

           ५)

एकैनासका रङहरू मनभित्र छैनन् आज

आकाशमै परेवा सेता, कहीं देखिन्छ है बाज

यस्तै हो जिन्दगी हाम्रो, चल्दै गर्छ यात्रा पनि

जसले सक्यो बुझ्छ उसकै माथमा हुन्छ ताज ।

         ६)  

किन हो मलाई त तिम्रो शिष्टता मनपर्छ

नामजस्तै अझ सूर्यको निकटता मनपर्छ

अरूका लागि मरिमेट्ने एउटै हो नाम  

तिम्रै सौहार्दता अनि आत्मीयता मनपर्छ ।

        ७)

अर्काको चियोचर्चा गर्दै व्यस्त रहनेहरू

अर्काको मजाक उडाएर मस्त रहनेहरू

भन के उपलब्धि गरयौ जीवनमा भन –

कुनै काम नगरी आफै अस्तव्यस्त रहनेहरू ।  

प्रकाशित: २४ कार्तिक २०७७ ०८:११ सोमबार