भोर्लेटारको सप्ताहमण्डपमा भानुभक्त आचार्यको अस्तित्व
विश्वविख्यात नाटककार विलियम शेक्सपियरको सम्झनामा जसरी बेलायतको ट्नििटी गिर्जाघरले महत्व पाएको छ। ठीक त्यसैगरी लमजुङको भोर्लेटारमा अवस्थित भानुपार्कले पनि त्यस्तै महत्व पाउने कुरामा दुई मत छैन।
१५ मंसिर २०८१ शनिबार
- अहिले चर्चामा
- #ग्राहक विशेष
आदिकवि भानुभक्त आचार्य
आदिकवि भानुभक्तलाई भारतको दार्जिलिङ, सिक्किम , ग्यान्टोकतिर झन् मान्छन् र असार २९ मा धुमधामका साथ भानुजयन्ती पनि मनाउँछन् । हुन त भानुजयन्ती नेपालमा पनि धुमधामका साथ नै मनाउने गरेको छ। ठाउँठाउँमा कवि गोष्ठी गरेर पनि भानुलाई सम्झना गरेको पाइन्छ र कतैकतै त सम्मानको कार्यक्रम पनि गर्ने गरेको छ। देशको चोकचोकमा पनि भानुको मूर्ति बनाएर भानुको अस्तित्व बढाएको पनि छ तर भारतको दार्जिलिङ , सिक्किममा पनि भानुको मूर्ति बनाएर चोकको महिमा बढाएको छ। राष्ट्रकै विभूतिको रूपमा परिचित भानुभक्त आचार्य। उहाँको कविताले , महाकाव्यले रामायणले उहाँलाई सुन्दर रूपले विभूषित गरेको छ।
जागीरे डायरी–सिकाउने शैली
आफ्नो जागीरे जीवन भोगाइका क्रममा घटेका अधिकांश घटनाक्रमहरूलाई समेटेर तयार पारिएको पुस्तकको नाम हो– सिकाउने शैली । खगराज बरालद्वारा लिखित यो पुस्तक पढ्दा वारम्बार म वरिष्ठ आख्यानकार परशु प्रधानलाई सम्झिरहेछु।
अन्तिम शिक्षा
'जीवनलाई फर्केर हेर्दा अहिले मलाई पश्चाताप लाग्छ। किन म आफूलाई परिवर्तन गर्नमा किन लागिनँ? अहिले मलाई लाग्छ-यदि युवाकालमा म आफूलाई परिवर्तन गर्नमा लागेको भए त्यो सम्भव हुन्थ्यो। अनि मेरो परिवार आफैं परिवर्तन हुन्थ्यो। त्यसपछि म समाज परिवर्तन गर्न सक्षम हुन्थें। शायद म संसार परिवर्तन भएको हेरेर मर्न पाउँथें कि ?'
महापात्र
खुइय्या .. साँझ परिसकेको थियो। थकान मेट्न छहारीको खोजी गर्दै जाँदा जूनको उज्यालोले परैबाट देखें, चापाबोटमुनि सानो मन्दिर रहेछ । थाकेको शरीर थियो । राति मस्त निद्रामा सपना देखें “वैकुण्ठमा भगवान् पितृहरूको पालनपोषन गरेर बसेका । आजसम्म हजारौं –लाखौं पितृहरू भगवान वैकुण्ठनाथकै शरणागत भएर पार तरे। विष्णुलोक वैकुण्ठ गमन गरे। वैकुण्ठनाथको जय जयकारसँगै आफ्ना कुरा राखेँ । मैले भनेका सबै कुरा ध्यानपूर्वक सुनिरहेका रहेछन् एक वृद्ध। उनी वैकुण्ठनाथ भगवानका पुजारी रहेछन् । वैकुण्ठनाथका पुजारी ती वृद्ध रहेछन निमुखर । उनैलाई म खोज्दै आएको रहेछु । निमुखर मेरा कुरा सुनेर एक्कासि आवेगमा आए । उनको मुखबाट एउटा शब्द फुत्केर आयो । त्यो शब्द थियो, ‘सन्तान !’
धर्म
लामो सूची देखेर उनले सोधे, ‘हैन साँच्चिकै यति धेरै नराम्रो काम गरिएछ त ? विरोध गर्नु त विरोधीको धर्मै हो नि।’सहभागीहरूले यहाँनेर यो, यहाँनेर यो गल्ती भयो भनेर आआफ्ना प्रतिक्रिया दिए। यसमा उनी धेरै हदसम्म सहमत भए।छलफलकै क्रममा धेरै आश्वासन बाँडिए पनि पूरा गर्न नसकिएकाले असन्तुष्टि बढेको जानकारी गराइयो।
छायादत्त न्यौपानेका दुई बालकविता
घरीघरी रोइदिन्छौं स्नेहले फुल्याउनू दुःख हुन्छ बेस्सरी मनमा पिर नलिनू ! हामी खेल्ने बेला यो साथ तपाईंहरूको सम्झना आउला है भोलि ठुला हुँदा पो मायाभरि मनको साथ सेवा दिनु है हजुरबाबा आमाले बाआमालाई भन्नू है !
जे हुन्छ त्यो राम्रै हुन्छ सोच्नुपर्ने रैछ सधैं
काल्पनिक जिन्दगीमा कति ठुलो आशा हुन्छ, भोगाइ त्यो नभै दिँदा ज्वालामुखिकै आभाष हुन्छ।जे हुन्छ त्यो राम्रै हुन्छ सोच्नुपर्ने रैछ सधैं,नत्र संघर्षका असफलताले मानिस धेरै निराश हुन्छ।