नेकपा एमालेका सचिव तथा प्रतिनिधिसभाका सांसद योगेशकुमार भट्टराईले तत्कालीन पार्टी महासचिव माधवकुमार नेपालको दैनिक दबाब र असहयोगका कारण आफूले तत्कालीन अवस्थामा अनेरास्वबियुको अध्यक्ष पद त्याग्नु परेको स्मरण गरेका छन्।

सोमबार बिहान काठमाडौंबाट धनगढी यात्रामा निस्कने क्रममा तयार भएको छोटो स्मरण भन्दै उनले सामाजिक सञ्जालमा ‘कमरेड माधव नेपाल र म’ भन्ने स्टाटस लेखेका छन्। त्यहाँ उनले २०६३ सालमा आफू राष्ट्रिय सम्मेलनबाट अध्यक्ष चुनिएपनि तत्कालीन पार्टी महासचिव नेपाल र आफूबीच उत्पन्न भएको समस्याका कारण आफूमाथि नेपालले बढाएको अनावश्यक दबाबका कारण आफूले अखिलको अध्यक्ष पद छाडेको उल्लेख गरेका छन्।

ताप्लेजुङबाट २०७४ सालको निर्वाचनमा प्रतिनिधि सभा सदस्य निर्वाचित उनले माधवकुमार नेपालले आफूहरुमाथि पटकपटक भद्दा र असिष्ट टिप्पणी गर्ने गरेको भएपनि आफूहरुले त्यसलाइ वास्त नगरेको भनेका छन्। केही दिन अघि फेरि तल्लो स्तरमा झरेर नेपालले अपमानजनक टिप्पणी गरेको र त्यसको जवाफ फर्काउँदा समाजवादीहरुको चित्त दुखेको दाबी गर्दै नेता भट्टराईले आफ्नो मनशाय कसैको चित्त दुखाउनु नभएको उल्लेख गरेका छन्। 

के लेखेका छन् भट्टराईले सामाजिक सञ्जालमा हेरौं जस्ताको तस्तै :

कमरेड माधव नेपाल र म !  

कमरेड माधव नेपालले हामीमाथि पटक पटक भद्धा र असिस्ट टिप्पणी गर्नु भयो वहाँको सम्मानका लागि हामीले कुनै टिप्पणी गरेनौ । अस्ती फेरी तल्लो स्तरमा झरेर बोल्नु भयो । अनि मैले वहाँ कै हित हुने गरी जीवनऊपयोगि जवाफ फर्काए । समाजबादीका युवाहरुको चित्त दुखेछ ! माफ गर्नुहोला तपाईंहरुको चित्त दुखाउनु मेरो मनसाय होईन । अब उनीहरु खुशी हुनेगरी म भन्न चाहन्छु - “कमरेड माधव नेपाल दुईसय बर्ष बांच्नुहोस्, पदमा रहिरहनुहोस्, शुभकामना !”

कमरेड माधव नेपाल र मेरो सम्बन्धका बारेमा केहि कुरा  

१. पञ्चायतकालमा कमरेड रन्जनको उपनामले मैले कमरेड माधव नेपाललाई चिनेको हुँ । त्यतिबेला वहाँबाट थुप्रै प्रशिक्षण लिएको छु ।  

२. वहाँमा थुप्रै राम्रा गुणहरु छन जसको खुलेर प्रशंसा गरेको छु भने कमजोरीको खुलेरै बिरोध गरेको छु । वहाँलाई चिनेदेखि वहाँ र मेरो सम्बन्धमा उतार चढाब रहेका छन र यो जारी रहने छ ।  

३. नेकपा एमालेको पाँचौ महाधिवेशन ( २०४९ ) मा वहाँ अन्तिम तिर मात्रै जनताको बहुदलीय जनबादका पक्षमा खुल्नु भएको हो । हामी शुरु देखिनै मदन भण्डारीको नेतृत्व र बिचारलाई स्थापित गर्न लागेका हौ ।  

४. छैठौ महाधिवेशनमा वहाँ पार्टीको महासचिब हुनुभयो । मेरो समर्थन वहाँलाई थिएन ।  

५. सातौँ महाधिवेशनबाट वहाँ पुन पार्टीको महासचिब हुनुभयो । मेरो समर्थन वहाँलाई थियो ।  

६. आठौ महाधिवेशनमा वहाँले आफ्नो धार बदल्नु भयो । हामी वहाँसँग लागेनौ ।  

७. नवौ महाधिवेशनमा वहाँ पुरनै धारमा फर्कनु भयो । अध्यक्षको उम्मेदवार हुनुभयो । हामीले साथ दियौं । जित्नु भएन ।  

८. प्रधानमन्त्री केपी ओलीका बिरुद्धको अबिश्वास प्रस्ताबमा हस्ताक्षर गर्न भन्नुभयो मैले मानिन र गरिन ।  

९. नेकपा एमालेको बिभाजनको औचित्य छैन र यो नेपालको कम्युनिस्ट आन्दोलनलाई ध्वस्त गर्ने षड्यन्त्र हो भन्ने मेरो बुझाई रह्यो अलग पार्टी बनाउन वहाँलाई मैले साथ दिन सकिन । त्यसमा मलाई पछुतो छैन ।  

१०. २०५३ सालमा म अखिलको अध्यक्ष थिएँ । राष्ट्रिय सम्मेलनबाट चुनिएको । वहाँ पार्टीको महासचिब । वहाँ र मेरो बिचमा समस्या उत्पन्न भयो । वहाँको दैनिक दबाब र असहयोगका कारण मैले अखिलको अध्यक्षबाट राजिनामा गरिदिएं ।  

११. म मार्क्सवादी चेत भएको मानिस हुँ । मेरा गुरुहरुले मलाई ब्यक्ती, घटना र बिषयवस्तुलाई बुझ्ने आलोचनात्मक शिक्षा दिनुभएको छ । गुरुहरुप्रति मेरो सदा सम्मान छ । र मैले कमरेड माधव नेपाल लगायत सबैलाई यहि मार्क्सवादी दृष्टिकोणबाट हेर्ने गर्द्छु । म कसैको अन्ध समर्थक र अन्ध बिरोधी होईन ।  

पुनश्च: कमरेड माधव नेपालसंग सवाल जवाफ गर्नु मेरो मनसाय होईन ।  

२०७९ असार १३ गते बिहान काठमान्डौ- धनगढी हवाई यात्राको क्रममा तयार छोटो स्मरण ।

प्रकाशित: १३ असार २०७९ ०५:४६ सोमबार