छैन रहेछ मेरो लागि दुख्ने मुटु पनि,

कति हाँस्छौ म रुँदा नि ढुंगाजस्तै बनी।

थाहै छैन कता गयौ दोबाटोमा छोडी,  

जोवन मेरो बितिगयो तिमीलाई खोजी।

यो मन दिएँ विश्वास गरें सधैं आफ्नो ठानी,

कति हाँस्छ्यौ म रुँदा ढुंगाजस्तै बनी।

फूलको थुँगाजस्तै तिमी हाँसीखुसी हुनू,

भन्दिनँ म बिर्से पनि सम्झी मलाई रुनू।

कति थिए मेरो निम्ति चोखो मनको धनी,

कति हाँस्छ्यौ म रुँदा ढुंगाजस्तै बनी।

प्रकाशित: १२ कार्तिक २०७८ ०७:२५ शुक्रबार