किशन पौडेल 

उसले पत्थरलाई कुँदेर  

सुन्दर मुर्ति बनायो  

तिमी त्यहीँ मुर्ति पुजा गर्छौ !

उसले माटोहरू मुछेर  

सुन्दर घडा बनायो  

तिमी त्यहीँ घडाको पानी पिउँछौं

धागोमा थुक लगाउँदै

लवेदा , सुरुवाल र चोली सिलायो ,  

तिमी त्यहीँ पहिरनमा सजियौ  

आगोको रापमा,  

आफ्ना रहरहरूलाई  

खलाँतीमा हालेर फुक्दै  

तिम्रा सबै आवश्यकताहरू पूरा गर्ने  

ऊ किन सधैं अछुत भयो !

प्रकाशित: ६ मंसिर २०७७ ०९:०२ शनिबार