कल्पना काफ्ले 

म चूपचाप छु यतिबेला

नाङ्गा नाचहरू

एक तमासले हेरिरहेछु

नियालिरहेछु दूर देशसम्म

बाह्र वर्षकी

अबोध बालिकामाथि

बाघलेझैँ झम्टिएर

मारिदिने नरभक्षी

सम्झिँदा पनि

मथिङ्गल हल्लिएको छ 

के थाहा

त्यो कलिलो मस्तिष्कलाई 

यौनको विषय

कस्तो पिपासु सन्तानलाई

जन्म दियौं आमा ?

कस्तो अशुभ समयमा

गर्भधारण गरेर

लिएर आयौ यस लोकमा

मेरो प्रश्न छ तिमीसँग

यस्ता कलङ्कलाई 

जन्म दिनुभन्दा 

कोख बाँझै रहेको भए

अति बेस हुन्थ्यो तिम्रो 

आमा र बहिनी नचिन्ने

आफ्नै रगतमा

आफ्नै बीज उमारेर

आफ्नै रगत

घटघट पिउन सक्ने

यो कस्तो

पुरुष जन्तु हो आमा ?

कुन रतिरागलाई 

उजागर गरेर 

कुन समयमा

कस्तो बीज रोपिदियौ 

आमाको गर्भमा 

र यस्तो कुलङ्गार जन्मियो 

बाबा,

तिमीलाई प्रश्न छ मेरो

यस्ता नरपिचाशलाई 

जन्म दिनुभन्दा 

तिम्रो बिजाणु 

नपुंसक भएको भए

अति बेस हुन्थ्यो ।

म छोरी हुँ

म एउटी नारी हुँ 

एउटा अद्भुत 

सोच लिएर

कुन्तीले

भगवान् सूर्यको गर्भधारण गरेर

सन्तान जन्माएझैँ

जल

तेज

पृथ्वी

वायु  

र आकाशको  

गर्भाधारण गरेकी छु मैले  

मेरो कुमारीत्व भर्खरै  

नष्ट गरेर  

म गर्भिणी भएकी छु  

यतिबेला

तपाईं ठान्नुहुन्छ  

मैले पेट बोकेकी छु  

तर

मैले मेरो पेटभित्र

पेट बोकेको होइन महाशय,  

अन्यायका विरुद्ध  

एक्लै लड्न सक्ने

जिम्मेवार  

र कर्तव्यनिष्ठ  

एउटा 

नागरिकको भ्रूण

तयार गरिरहेकी छु 

त्यसले

निकट भविष्यमै

नराधमहरूको

समाप्तिपश्चात्

एउटा बुद्ध विश्वास

र अर्को कृष्ण साहस

फैलाएर समाजमा 

स्थापना गर्नेछ

सत्यम् , शिवम् , सुन्दरम् ।

हो म गर्भिणी छु यतिबेला

विशाल हृदय भएको 

एउटा नागरिकको 

भू्रण तयार गरिरहेकी छु ।

प्रकाशित: १३ आश्विन २०७७ ०६:५४ मंगलबार