जयन्ती स्पन्दन
तिम्रो र मेरो
यो भेट
सायद अन्तिम पनि हुन सक्छ
फेरि भेट हुन या नहुन पनि सक्छ ।
यो अविस्मरणीय क्षण
केही बाँचा र बन्धनहरू गरिहालूँ।
मेरी प्रेयसी,
बिन्ती
पिर नमान्नु
सत्ते एकै वाक्यमा भन्छु –
सतीको श्राप परेको देशमा
खै कुन बेला के हुन्छ ,के थाहा ?
जबर्जस्ती लुटिन सक्छु,
अपहरित हुन सक्छु
घाइते या मृत्यु नै पनि।
महामारी पनि त उत्तिकै छ
हेर त सबैतिर सोत्तरै सोत्तर।
यदि फर्किन भने पनि
तिमीले मूल र कूल बचाउनु।
मेरी मायालु,
मन खोरण्डो नपार
एकैछिन भए पनि
नजिक आउन बरु
सत्ते प्रेयसी
म मरेछु भने पनि
पिर मान्नु है।
यो त संसारको नियम हो
छोड्नेले छाडे पनि रहनेले जिउनै पर्ने।
‘हवस् त भन’ एकचोटि
मुसुक्क हाँस न।
प्रकाशित: ११ जेष्ठ २०७८ ०९:५७ मंगलबार