लुगा काट्ने मुसा ज्यादा विगविगी छ घरैभरि ,
यता हेर्यो उता हेर्यो जम्मै सक्छ किझैँ गरी ।
यौटा ढाडे बिरालोको खोजी कार्य भयो यता,
म्याउँ गर्दा नियुक्ति भो हस्ताक्षर जतातता ।
बिरालो र मुसा जम्मै एकत्रित भई मिले,
दूध साक्षी बिरालो भै लुटे खाए सबै निले ।
घर मालिक भो एक्लो के नै पो गर्न सक्छ र,
मन बाँधेर आँखामा झर्दछ्न् आँसु तर्तर ।
कालो ढाडे बिरालो त्यो भान्साकोठा चहार्दछ,
ठेकी हर्पे सबै सुँघ्दै आफ्नो जात मुसार्दछ ।
छानामाथि पुगी कैले मस्त सुतेर बस्दछ,
रातारात गरी कैले जम्मै मुसा भगाउँछ ।
घर मालिकका आँखा सकेसम्म ऊ छल्दछ,
घर मालिकले देखे फुर्तिले अझ बल्दछ ।
ठाडाठाडा जुँगा पार्दै ढुकुटीकै अघिल्तिर ,
ढुकी बस्छ घुमी फिर्दै सक्छुझैँ नि आखिर ।
नाच्छन् खेल्छन् उता हिड्छन् फेरि फर्केर आउँछन्
घर आफ्नै भएजस्तै जाँदै आई रमाउँछन् ।
घर आफ्ना सजाएर सारै सुन्दरका पर,
बढाऊँ अझैँ गर्दै समाई अरूका घर ।
भित्रिया एउटा ढाडे अर्को छ गजधम्मको,
यदाकदा ऊ निस्कन्छ बनी सारै अचम्मको ।
आश्वासन दिई जुँगा–जुँगामा ताउ लाउँछ,
बढी हुँदा यता फाल्छ कमीमा टोक्न आउँछ ।
अर्को ढाडे सधैँ घुम्छ मुसाआफ्नै ऊ ठान्दछ,
भोकाए फाल्छ क्यै चारो आफ्नै आहार मान्दछ ।
मीठो बोली छ यो म्याउँ नङ्ग्रा तीखा बनाउँछ,
अप्ठेरो घरमा पर्दा घरै नक्सा बनाउँछ ।
हल्लिरहेछ झैँ देखेँ घर यो कमजोर भो,
बिराला र मुसा गर्छन् साउती गठजोरको ।
यौटा आसनमै मक्ख घरमालिक यी किन,
लठ्याई घरका नक्सा तान्दै छन् पूर्वपश्चिम ।
उठ ए,घरका मान्छे घर यो गर्न रक्षण,
मुसा ढाडे दुवै मिल्दै आँट्दै छन् गर्न भक्षण ।
थला रक्षार्थमा एकजुट आऊ सबै अब
बिराला र मुसा खेदी घरको राखूँ गौरव ।
प्रकाशित: २६ फाल्गुन २०७७ १२:१३ बुधबार