कला

जगत नवोदितका मुक्तकहरू

जगत नवोदित

                                          (१)       

           आशमा जिन्दगी बित्यो, खूब अफसोच छ

            ठन्डी याममा नाङै, कसरी कोही मदहोस छ 

           देश बिग्रियो भनेर सधैं नेताजीलाई गाली गर्छौ

           सलाई नबल्नुमा के काँटीको मात्र दोष छ ।

                                  (२) 

        जहाँ हरेक विश्वास अन्तर्घातले काटिएको छ

        पाइलापिच्छे दुर्घटनाको धराप थापिएको छ

        गम्भीर भएर मेरो हाल सोधिहालेउ मित्र 

        के भनु धन्न आजसम्म बाँचिएको छ ।

                                  (३) 

       कालो रात गएपछि उज्यालो दिन आएजस्तै छ

      ढिलो – चाँडो मात्र, हाम्रो चोला मृत्‍युसँग फस्दै छ 

     आउनेहरू आउँदै छन्, जानेहरू बिदाइ भएर जाँदै छन्

      फिक्कर किन मान्नु  दुई दिने जिन्दगी यस्तै छ ।

                             (४) 

        चाउरीको पिरती चाउरेसँग छ 

         बन्चरोको प्रीत दाउरेसँग छ 

       विश्वास गर्नुस् एउटा साँचो कुरा

       देशको अगाध माया भने लाहुरेसँग छ ।

       

                              (५) 

 

       जे पाउनु भो, त्यो थोरै पाकेको धेरै काँचो छ 

         जे सुन्नु भो, धेरै झूटो मात्र केही साँचो छ

       विश्वास त अहिले आफूलाई आफ्नै पनि छैन 

       यतिबेला युगलाई हरिश्चन्द्रको खूबै खाँचो छ।

                         (६ ) 

         अधर्मीहरुको मुखमा पनि रामैराम छ

         पापीहरूले यो बस्ती साह्रै बदनाम छ 

        हतारहतार कता हिंड्नुभयो महोदय 

       यहाँ त आज जिन्दगी चक्काजाम छ ।

                            (७ ) 

 

     मान्छेहरू आजकाल मान्छेकै भुजा गर्छन्  

    वास्तविकता छोप्नु परे पत्रै पत्र मुजा पर्छन् 

   जमाना यत्ति सारो बद्लिसक्यो हजुर 

    हनुमानहरू पनि रावणको पूजा गर्छन्।

 

                             (८ ) 

       मान्छेले अघिपछि जहाँ हिंडे पनि आफ्नै लागि छ

      दायाँबायाँदेखि तलमाथि सबै सिर्फ आफ्नै लागि छ

     मान्छेले आफ्नो स्वार्थका लागि यतिसम्म गरिसक्यो 

      आफ्नै मूर्ति बनाएर आफैले पूजा गर्न मात्र बाँकी छ।

                                ( ९) 

        राम्ररी बगैचा सिङ्गार्ने एउटा माली छ

       उही मालीलाई मालिकको गाली छ

       यो लोकमा के रीत आयो प्रभु ? 

        त्यही गालीलाई दुनियाँको ताली छ ।

                            ( १० ) 

      यो पापी संसारमा बाँच्न अब सजिलो छैन

      मनभरि घाउ बोकेर हाँस्न अब सजिलो छैन 

       निर्मोहीहरूले खचाखच भरिएको भीडमा स्नेही 

      हामीले चोखो प्रित गास्न अब सजिलो छैन।

                           (११ ) 

        थुप्रै लाचारी लाशहरू जिउँदा बने रे  

        मै खाऊँ मै लाऊँ भन्नेहरू नै समूहमा परे रे

       यो समयमा सत्यको के कुरा गरौ मित्र ?

       पापीहरूले नै पहिले बैतर्नी तरे रे

                           (१२ ) 

      दिनभर दिनभर चराले चर्यो रे

      चोट पर्ने बेला भ्यागुता पर्‍यो रे 

     छलीहरूलाई ढडिया नथापे हुन्छ 

    चिप्ला माछाहरु त अन्तै सर्यो रे   ।

प्रकाशित: २१ श्रावण २०७७ ०७:५४ बुधबार

अक्षर